Зборник на Миладиновци/ 226 песна

225 песна

226 песна од Браќа Миладиновци

Стојан

на современ македонски правопис

„Топи, топи, мила мајко, мојве љути рани.”
„Топам, топам, мили синко, твојте љути рани.
Кажи, мила синко; што грех си сторило?
,,Да ти кажам, мила мајко, што грех сум сторило;
Кога бехме, мила мајко, деца аџамии,
Ние бехме, мила мајко, лоши арамии,
Ние бехме, мила мајко, на Стара планина,
Се погоди, мила мајко, дена Велигдена,
Та слегофме, мила мајко, в село Ладово,
Посакафме, мила мајко, п' едно парче лебец
Парче лебец, мила мајко, по црвено јајце.
Не ни дадоа, мила мајко, п' едно парче лебец,
Ниту лебец, мила мајко, ни црвено јајце.
Се наљути мила мајко, наши буљук - баши:
„Кој је кадар, мила деца море, ко је вреден,
Да запали, мила деца, оно лепо село?”
Не се најде, мила мајко, никој добар јунак;
Јас запалиф, мила мајко, она лепа црква.
Кога гореа, мила мајко, младите момчина,
Сини пламни, мила мајко, тога м' излегвее;
Кога гореа, мила мајко, младите невести,
Силен ветар, мила мајко, тога ми завеа,
Кога гореа, мила мајко, младите дечина
Ми блееа, мила мајко. как руди јаганца,
Дур на бога, мила мајко, му се нажалило,
Силна роса, мила мајко, тога ми зароси
И угасна, мила мајко, она лепа црква.”