Зборник на Миладиновци/ Стојан, Пејче и Цуца

Стојан, Пејче и Цуца

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис

Се собрале, се набрале
Деветмина овчариња
На Стојановото трло,
Стојановото бачило,
Да си јадат да си пијат,
Добар аинк да си чинат.
Та јадеха и си пиха,
От ден до ден три недели,
С вечерите шест недели.
Тогај веле млади Стојан,
Млади Стојан, млат кехагја:
„Варај ние мили брака
Деветина овчариња!
Арно пихме и јадехме,
Добар аинк си чинихме,
Нешто облок не сторихме;
Ела да се обложиме,
Кој је кадар, кој је вреден,
Да си појде добро село,
В добро село Каменица,
Да изл'же Цуца мома,
И да ја тука донесе,
Голем бакшиш ке му дадам,
Половина сиво стадо
Со с¢ млади овчарчиња.”
Ка си дочу левен Пејче,
Тогај веле и говоре:
„Јас сум кадар, ја сум вреден,
Да донесам Цуца мома.”
Па отиде дури дома,
Та измесе шарен колак,
Го измесе, го испече,
Го кладе в шарена торба;
Па си појде в добро село
В добро село Каменица,
На Цуцени тешки порти.
Чукна, викна на портите,
Излегла је Цуца мома,
Она веле и говоре:
„Кои чука, кои вика
На нашите тешки порти?”
Тогај веле левент Пејко:
„Ела Цуцо, ми отвори,
Цуцо, ја сум левен Пејко.”
Се пушти порти отвори.
Тогај веле и говоре:
,,На ти, Цуцо, шарен колак,
Да ми дојдиш на свадбата,
Да ми бидиш посестрима!”
На неја вера се фати.
Се промени, се нареди;
Нели тргнаха двајцата,
Па дојдоха крај трлото;
Не тегли Пејко в селото,
Току тегли во трлото.
Тогај веле Цуца мома:
„Варај Пејче, левен јунак,
П'тот не оди в селото.”
„Оди, оди, Цуцо моме!
Ке фатиме голем овен
Голем овен за свадбата.”
Ка дојдоха крај трлото,
Ка ги виде млади Стојан,
Си викна, и се провикна:
„Алал ти је сиво стадо!
Ке јадиме, ке пиеме
Оште други три недели.”