Кинисала бела Неда,
Да ми одит на планина
На планина со промена,
Да променит девет браќа,
И десето братучеда.
Неде е се вода спило;
И ’и вориш девет браќа
И десето братучедо:
„Мене ни се вода спило,
Каде имат студна вода?”
И е ворет девет браќа
И десето братучедо:
„Слези, Недо, под планина,
Тамо имат два кладенца,
Еден студен, други топол;
Студени-от за пијење,
А топли-от за перење.
Тамо имат жолто цвеке,
Жолто цвеке Самовилско,
Самовилско самогорско.
Малу Неда не дочула,
И ми слегла под планина,
Се напила студна вода,
Изгазила жолто цвеке
Жолто цвеке Самовилско,
Самовилско самогорско.
Е дојдо’е Самовили
Самовили самогорски:
„Дај ми, Недо, црни очи!”
„Ајви вије Самовили,
Самовили самогорски!
Да изиграл ден Лазара,
Ден Лазара, ден Велигден,
Ден Велигден, ден Дјургев-ден;
Ден Ѓургев-ден, ден Петров-ден,
Ден Петров-ден, ден Спасов-ден.”
ја оста’и да изиграт
Да изиграт, да испеит.
|
Кинисала бѣла Неда,
Да ми одитъ на планина
На планина со промена,
Да променитъ деветъ бракя,
И десето братучеда.
Недѣ ѣ сѣ вода спило;
И ’и воришъ деветъ бракя
И десето братучедо:
„Менѣ ни сѣ вода спило,
Кѫде иматъ студна вода?”
И ѣ ворѣтъ деветъ бракя
И десето братучедо:
„Слези, Недо, подъ планина,
Тамо иматъ два кладенца,
Еденъ студенъ, други тополъ;
Студени-отъ за піенѥ,
А топли-отъ за перенѥ.
Тамо иматъ жѫлто цвѣке,
Жѫлто цвѣке Самовилско,
Самовилско самогорско.
Малу Неда не дочула,
И ми слегла подъ планина,
Сѣ напила студна вода,
Изгазила жѫлто цвѣке
Жѫлто цвѣке Самовилско,
Самовилско самогорско.
Ѣ дойдо’е Самовили
Самовили самогорски:
„Дай ми, Недо, цѫрни очи!”
„Айви віе Самовили,
Самовили самогорски!
Да изигралъ денъ Лазара,
Денъ Лазара, денъ Велигденъ,
Денъ Велигденъ, денъ Дюргев-денъ;
ДенъГюргев-денъ, денъ Петров-денъ,
Денъ Петров-денъ, денъ Спасов-денъ.”
ѭ оста’и да изигратъ
Да изигратъ, да испеитъ.
|
