Заградила Самовила
Заградила вито кале
Ни на небе, ни на земја,
Загради го в темен облак.
што бе побив побивала
’Се јунаци погодени,
што бе преплив преплитала,
’Се девојки белолики;
што бе прјало прелагала
’Се невести чернооки;
што бе покрив покривала
’Се дечица пеленчета;
На порти-те диреци-те
’Се кметове белобраде;
што бе подбив подбивала
’Се кметици белополи.
Не стигнаха Самодиви
Седумдесе дребни деца,
Да покрије вито кале.
Хабар прати Самодива
Хабар прати во Прасково,
На Прасковски чорбаџији:
„Да ми дадат Прасковчено
Крај Дунава гасти села,
Да обера дребни деца,
Да покрија вито кале.”
Собрале сја Прасковчене,
Собрале сја, сдумале сја;
Не давале Самодиви,
Крај Дувава гасти села,
Да обере дребни деца;
Давале и́ планиње-то,
Да излезе со вихрушка,
Да обере вити ехли
Вити ехли, и борове,
Да покрије вито кале.
Едоса сја Самодива,
Па излезе на планина;
Три дни ваља, три дни духа;
Искубала вити ехли
Вити ехли и борове,
Та покрила вито кале.
|
Заградила Самовила
Заградила вито кале
Ни на небе, ни на земя,
Загради го въ теменъ облакъ.
Што бѣ побивъ побивала
’Се юнаци погодени,
Што бѣ препливъ преплитала,
’Се девойки бѣлолики;
Што бѣ пряло прелагала
’Се невести чернооки;
Што бѣ покривъ покривала
’Се дечица пеленчета;
На порти-те диреци-те
’Се кметове бѣлобраде;
Што бѣ подбивъ подбивала
’Се кметици бѣлополи.
Не стигнаха Самодиви
Седумдесе дребни деца,
Да покріе вито кале.
Хабаръ прати Самодива
Хабаръ прати во Прасково,
На Прасковски чорбаджіи:
„Да ми дадатъ Прасковчено
Край Дунава гѫсти села,
Да обера дребни деца,
Да покрія вито кале.”
Собрале ся Прасковчене,
Собрале ся, сдумале ся;
Не давале Самодиви,
Край Дувава гѫсти села,
Да обере дребни деца;
Давале и́ планинѥ-то,
Да излезе со вихрушка,
Да обере вити ехли
Вити ехли, и борове,
Да покріе вито кале.
Ѣдоса ся Самодива,
Па излезе на планина;
Три дни валя, три дни духа;
Искубала вити ехли
Вити ехли и борове,
Та покрила вито кале.
|
