Слогница речовска/ Глава I

Насловна

Славянско насельениски македонска слогница речовска за исправуванье, правословки-язическо писание I глава од Ѓорѓија Пулевски

II глава

на стар македонски правопис.

Притяжательнихъ сказаниы. и, содържаниы, притяжательства букваркинихъ у образительнихъ засебинье. за славяанско-македонски язикъ. аиза, биди каковъ дае други иноизраженискихъ писуванье.

Глава I.

Входъ за язическо правописание. толкуванье.

1во. Правописание! се вельитъ това. што кога писуваме за нешто некому. а онъ наше писуванѣ разбиратъ. но речено писуванье. го хобразуваме. со некаквихъ бельези. та (доказуваме) наше (мисльенье) ильи, (оние) гльедаешти реченихъ (бельези.) спроти нихъ разберуватъ. наше мисленье. штому казуваме. ильи, порочуваме. ако е написано. со бельези. разбиратъ спроти написанихъ бельези, а ако речуваме на уста. овея речуванье го учинуваме. безъ бельези. но и за безъ бельези речено онъ слушатъ та наше мисльенье. као со бельези спроти гласовски изражениы разберуватъ.

2. Харно. ние ^[1]) вельиме. да-аль. наше мисленье. со право писание го образуваме другему. емъ онъ ни разбиратъ. но затова. неодобравамъ. дальи зноеме. аль е. верно, и правословско наше мисльенье. та да писуваме правописание.

За това дека. требетъ! наінапредъ да зноеме (Правословіе.) та спроти правословию. и со право писание да писуваме. наше мисльенье.

Да таке ако зноеме свиехъ. язическихъ наклонениы това се вельитъ правословие. аречена (наука) се вельитъ (Правословия). а коі научилъ речену правословску науку. се вельитъ (правословъ). да правословие. и, правописание.) овие две именуваниы. едно, со друго. завързани се. да едно безъ друго. нее. возможно да ги раздельиме. за това дека и на уста зборуваме. и на книга писуваме та и со едно и со друго. изявуваме. све наше мисльенье.

Да за това наінапредъ требетъ да учиме. правословие, а потомъ да учиме право писание. но! ако научиме правословие язическо. потомъ наільесно кья научиме правописание. емъ со правописание написуваме свиехъ язическихъ наклонительнихъ изражениы.

3. што е, ? правописание. а, што е, ? правословие. и зашто ни требатъ тадаги учиме. въ памяатъ да льи е, за некаква полза?. ильи нее!

со правописание. доказуваме написано. другему. со некаквихъ бельези

(наше) I. (мисльенье.) (нашиехъ.) (мисльениы.)

(нашъ) II. (изразъ)^[2] ,, ,, (изражениы)

(нашъ смисловски) III. (слогъ)^[3] (смисловскихъ) (слогови. сложениы.)

именуваниски IV. (речъ)^[4] именуванискихъ, (изречениы. речови.)

(мое. наше.) V. (слово)^[5] (нашиехъ моы) (слова.)

(моі нашъ) VI. (збор)^[6] (моы. нашиехъ.) (зборови.)

(моі нашъ.) (VII. (смисолъ)^[7] (моы. нашихъ.) (смислови.)

А со правословие. изразуваме: право, и, верно, емъ. чисто. подпълнъ своі, смисльени мисолъ. та биди. билъ.

Белешки од авторот

1. разльики, мие наша. ми. сър. ниь, бъл.
2. изразъ, едно. е. изражениы. многу се.
3. споредуванье. и единомисленье.
4. орота. дума. бълга.
5. разговоръ единъ. 1. разговори мно.
6. собранне едно. собраниы мно.
7. наше потребно изявление. ильи хотьение.

Поврзано

• Слогница речовска на стар правопис
• Ѓорѓија Пулевски

Надворешни врски

• Слогница речовска, Ѓорѓија Пулевски.

Ова дело е во јавна сопственост во целиот свет бидејќи авторот е починат пред повеќе од 70 години.