Зборник на Миладиновци/ Продан и два браќа

Од Wikisource
Кроз планина пилци пропеале Продан и два браќа

од Браќа Миладиновци
Стојна
од Кукуш


Нов правопис Стар правопис

Останало Продане сираченце,
Саде с’ мајка, а без башта.
Твоја-та мајка чуждо ткае
Чуждо ткае, чуждо преде,
Туку тебе да изгледа.
Изгледа те, порасна те,
Учини те голем јунак,
Голем јунак за женење;
Тà ми се прочу, Продане,
По са-та земја околија;
Тà се чини јуречно,
На борење борбаџија,
На камен-от наидаржија,
На скокање надскокува.
Дочуха те до два змеха,
До два змеха до два браќа,
До два брата от небо-то,
Се свалиха стред село-то,
Стред село-то на собор-от,
На собор-т на бејлик-от,
Дà пита’а стара баба:
„Дека седе сирак Продан;
Ојди, бабо, му нарачај,
Нека дојде на сабор-от,
Да с’ боремо два јунака.”
Со Продана се бориј’а
Токму три дни и три ноќа,
От јаснина темна магла,
Темна магла попаднала,
Ситна роса заросила;
И си болсна, и си тресна.
Си дигнаха сирак Проданъ
Сирак Продан на небо-то.

Останало Продане сираченце,
Сѫде с’ майка, а безъ баща.
Твоя-та майка чуждо ткае
Чуждо ткае, чуждо преде,
Туку тебе да изгледа.
Изгледа те, порасна те,
Учини те големъ юнакъ,
Големъ юнакъ за жененѥ;
Тà ми сѣ прочу, Продане,
По сѫ-та земя околіа;
Тà сѣ чини юречно,
На боренѥ борбаджіа,
На камен-отъ наидаржіа,
На скоканѥ надскокува.
Дочуха те до два змеха,
До два змеха до два бракя,
До два брата отъ небо-то,
Сѣ свалиха стредъ село-то,
Стредъ село-то на собор-отъ,
На собор-тъ на бейлик-отъ,
Дà пита’а стара баба:
„Дека седе сиракъ Проданъ;
Ойди, бабо, му нарѫчай,
Нека дойде на сабор-отъ,
Да с’ боремо два юнака.”
Со Продана сѣ борі’а
Токму три дни и три нокя,
Отъ яснина темна мѫгла,
Темна мѫгла попаднала,
Ситна роса заросила;
И си бѫлсна, и си тресна.
Си дигнаха сиракъ Проданъ
Сиракъ Проданъ на небо-то.