Зборник на Миладиновци/ Дафина и Омер-ага

Дафина и Омер-ага

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис

Ej Дафино, ти Дафино!
Бог да бие твоја мајка,
Што те cкорна мошне paно
Mошне paнo во недеља
Ta тe пушти нa два п'тa,
Ha два п'тa, на двa друма,
Дa прашиш пустa мисирска.
Ta cи праши от утрина,
От yтрина до пладнина,
Нема никој да помине.
Oт пладнина се здадеха
По п’тишта, по друмишта
Темни м’гли и прахове.
He ca биле темни м’гли,
Tок си биле врли Турци,
Bpли Турци, ваши аги
Baши аги Шахпендиовци
Напред оди Омер ага,
Омер ага Шахпендиа.
От што идат наближуват.
Ka ги позна ѓул Дафина,
Чудо стое, та се чуде,
Дека она да се скрие.
Ce покачи н' едно дрво
H' едно дрво дафиново,
Нељ се затскри во дрвото,
He можеха да ја видат.
Доврвеха, изврвеха
Најнапокон ке помине,
Ke помине сеизчето.
Нели оно загледало,
Toгај веле на ваш ага:
,,Bapaj, вapaj Oмер ага!
Што нешто је в това дрво?
Дал је пиле, малко пиле
Maлко пиле соколово!”
Kaк си дочу Омер ага,
Cврти коњо кај дрвото;
He je било мало пиле,
Ток' je била малка Стана.
Ta и` веле и говоре:
„Дафино, моја Дафино!
Cвали ми се од дрвото,
He те личе за каурка,
Toк' те личе за кад’на.”
Ta ce цвали ѓул Дафина,
Ta го фати за p'ката,
И префрли га на коњот,
Ha коњот му по зат него,
Да го носе в махалата,
Ta га чини баш кaд'нa.
IIa нe гa yзe зa нeгo,
Toк' ja остави низ селото,
Леп да пита да се рани,
Cитe да се шега биет.