Зборник на Миладиновци/ Стојан

Стојан

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис

Маре Стоене, Стоене,
Стоене един у мајќа!
Стојану госте додоха
Девет сестрици кралици,
Десета сестра царица;
Донесе м'шко детенце,
М'шко и дете врлаче,
Врлаче врло душманче,
Ка ревна, веке не м'лкна,
А вода нема ни капка.
Дават му вино, то неште;
Но като вика „водица,
Водица,ујчо водица!”
Стојан је јузел две стовни,
Та је на вода отишал
На Самодивско езеро.
Тамо завари три жени
Три жени, три Самодиви,
Че са в езеро миеха,
М'шки си дјаца к'пеха.
Като видјаха млад Стојан,
Три жени кажат Стојану:
„Маре Стоене, Стоене!
Та што та носат тадјава,
Оште петлите не пеле.
Иди си дома, Стоене,
Majќa ти да те лекува.”
До де петлите пропјаха,
Доде да с' иде млат Стојан,
Два п'ти петли пропјаха,
Клета го глава бл'сн'ло,
Јbута го треска растресло,
Та легна Стојан, та јумре.