Зборник на Миладиновци/ Бјала Рада

Од Wikisource
Рада и циганче Бјала Рада

од Браќа Миладиновци
Краљ Матлиа и три сестри
на современ македонски правопис


Похвали с' бјала Рада,
Сношти вечер на кладенци
Пред момите, пред момците:
„Аз с'м мома над момите,
А невјаста над невјасти,
И јунак с'м над јунаци.
Ја си в село и не мија,
Но си мија в поле c роса,
Дета Јовко стадо пасе.”
Зачуле ј' Јовковите
Јовковите девет сестри,
„Јовко мили, Јовко бае!
Похвали с' бјала Рада,
Че с' мие в поле c poca
Дето Јовко стада пасе.”
Разљути сја дели Јовко,
На овчјаре отговарја:
„Еј овчере, мој дружино!
Посрешните друмовете,
Преставете п'теките,
Та хванете бјала Рада.”
Рада била па похитра
Па похитра, поразумна,
Облече сја с турско рухо
В турско рухо се червено,
И наметна т'нка пушка,
И запаса чивт пиштоле,
Та сја мјатна на вран коња,
Па отиде на планина,
Дето Јовко стадо пасе,
На овчере с глава клати,
А на Јовка нож пом'кна:
„Еј Јовко ле, еј чобане!
Заколи ми цело јагне
Цело јагне бозајниче,
Де бозало девет мајки;
Донеси ми рујно вино,
Де кипјало девет п'ти.”
Уплаши сја Еван чобан,
На овчере отговарја:
„Еј овчере мој дружина!
Хванете ми цело јагне,
Де бозало девет мајки;
Донесете рујно вино,
Де кипјало девет п'ти.”
Донесоха цело јагне,
Де базало девет мајки;
Докараха рујно вино,
Де кипјало девет п'ти.”
Та па седна, наједе с'.
Наједе с' и напи с',
Па сја метна на вран кон,
Та отиде воз планина,
Та па му сја в очи присмја:
„Еј Јове ле, еј чобане!
Рада тебе в р'це вљала,
Като јаре на вл'к в уста;
Не би вреден, ни к'дарен.”