Зборник на Миладиновци/ Бојана војводка

Бојана војводка

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис

Бојано, млада војводко!
Била Бојана војводка,
Била е девет години,
Покарала е десета,
Ниде човј ак не видјале,
Камо ли пара да земат;
Продадоха си конете,
Изјадоха си парите.
Стојан Бoeни думаше:
„Мома сестрице, Бојано!
Ja хајде да са разнесем,
Овчере да са наглавим
Пo бегличките сјурии!”
A Бojaнa мy думаше:
„Почакај, бае Стоене,
Че ми е хабер втасало,
Че иде мома Кирима
Кирима, бела кад'на
Ccc турска хазна голема,
Сос деведесет џељате,
C cтo и дваесет харапе.”
Пa излезе на планина;
To и Кирима довтаса
Сос тешка хазна голема.
Изљала беше Бојана
Бојана млада војводка,
Ta нa Кирима думаше:
„Кирима бела кад'но!
Њашто да ти се помола,
Давно ми молба помине;
Ја предари ми момците,
Што да е господ подарил,
Макар червене дукате!”
И Кирима и` думаше:
„Дејгиди курво Бојано!
И теб ли да се побоја,
Момците да ти предара,
Сос деведесе џелате,
C сто и дваесе Харапе.”
Mи ce једоса Бојана
Бојана, млада војводка,
Извади сабља френгија,
Ta ja двап'ти прегрна,
И три п'ти ја цалуна,
Ta ca на сабља помоли:
„Сабљо ле, моја сестрице!
Толкова ма си слушала,
Токо ма сега послушај,
Да взема хазна голема!”
Пa cja Бojaнa завртја
Ту на лево, ту на десно,
Кога се назад обрна,
Токо Кирима остала
Вов таја златна кочија.
Бојана каже Кирими:
„Киримо, бела кад'но!
Подај си глава на в'нка,
Главата да ти отрјажа,
Да не крвава кочија.”
Кирима и се молеше:
„Бојано мила сестрице!
Просто да ти е хазната,
Токо си мене не губи,
Че с'м едната на мајќа,
Ta пa ако с'м едната,
Ами с'м млада годена
Годена, a неженена!”
Бојана е не послуша,
Навлезе в златна кочија,
Кирими глава отрјаза,
Пa ca Бојана провикна:
„Дружина верна, зговорна!
Кој на к'де е, да доде,
Да земи тешко имање,
Кој колко може да дигне,
Азе шта с кола да карам.