Езра/ 9 глава

Од Wikisource
Прејди на прегледникот Прејди на пребарувањето

8 глава Езра
9 глава
од н.п.
10 глава
Текстот е базиран на македонскиот превод на Библијата од 1999 година.

   1 Откако сè тоа беше уредено, ми дојдоа главатарите велејки: „Израелскиот народ, свештениците и левитите не се оддвоија од народите на земјата, закоравени во нивните мерзости: не се одделија од Хананците, Хетејците, Ферезејците, Јевусејците, Амонците, Моавците, Египетците и Аморејците,
  2 туку ги земаа за себе и за своите синови нивните ќерки за жени: светиот род се измеша со народите на земјата; главатарите и советниците први ја направија таа неверност.”
  3 На таа вест ги искинав својата облека и наметката, ги корнев својата коса и брада, и седев нерасположен.
  4 Сите кои стравуваа од Божјата беседа се собраа околу мене заради неверноста на оние повратници. А јас непрекинато седев нерасположен, сè до вечерната жртва.
  5 А при вечерната жртва се тргнав од својот јад и, со искинатата облека и наметка, паднав на колена, ги раширив рацете кон Јахве, својот Бог.
  6 И реков: „Мој Боже! Срам ми е и се плашам да го подигнам моето лице кон Тебе, мој Боже! Зашто нашите злодела се намножија преку глава, и нашите гревови се натрупаа до небото.
  7 Од времињата на нашите татковци па до денес ние сме во голема вина, и заради своите беззаконија бевме предадени во рацете на земните цареви: ние, нашите цареви и нашите свештеници - под меч, на заточение, во пленство и за срам, како што е тоа и денес.
  8 Но сега, за кратко време, Господ, нашиот Бог, ни направи милост, и ни го остави Остатокот, и ни даде засолниште во Своето свето место: така нашиот Бог ни ги просвети очите и ни даде малку живот во нашето робување.
  9 Зашто ние сме робови, но во нашето ропство нашиот Бог никогаш не нè остави: туку ни даде па најдовме милост кај персиските цареви, ни даде сила да го подигнеме Домот на нашиот Бог и да ги обновиме неговите урнатини, и ни набави засолниште во Јудеја и Ерусалим.
10 Но сега, што можеме да речеме, наш Боже, кога по сè тоа не водевме грижа за Твоите заповеди
11 кои ги заповеда преку Твоите слуги пророците со овие зборови: ‘Земјата во која влегувате да ја населите е нечиста земја од нечистотата на народите на земјата, од нивните гнасости, со кои се наполнија од едниот крај до другиот.
12 Затоа не ги давајте вашите ќерки за нивните синови, и не земајте ги нивните ќерки за вашите синови; не посакувајте ги никогаш нивниот мир и нивната среќа, за да станете силни, за да ги јадете најдобрите плодови на земјата и за да им ја оставите засекогаш во наследство на вашите синови.’
13 И по сè што ни се случи заради нашите лоши дела и заради нашата голема вина, добро е, о наш Боже, што си ги сметал нашите злодела помали отколку што е нивната злоба и што ни го остави Остатоков!
14 Зар можеме и натаму да ги прекршуваме Твоите наредби и да се врзуваме со овие гнасни народи? Зар не би се расрдил Ти и зар не би нè сотрел, така што не би останале повеќе ни Остатокот ни некој спасен?
15 Господи, Израелев Боже, по Твојата праведност ние останавме Остаток, како што сме денес: еве нè пред Тебе со нашиот грев! Навистина не би сме смееле да стоиме пред Тебе заради него!”

Поврзано

Надворешни врски


Ова дело е во јавен домен во земји каде авторските права се плус 70 или помалку.
It is not necessarily in the public domain in the United States if published from 1923 to 1977. For a US-applicable version, see {{PD-1996}}.