Неемија (вики-превод)

Езра

Нехемија Библија од н.п.

Естер

Вики-превод.

Глава 1

Молитвата на Нехемија.

¹Зборовите на Нехемија^[1], синот на Хахалија^[2]:

„Во месецот кислев^[3], во дваесеттата година, додека бев во престолнината Суса^[4].²Ханани^[5], еден од моите браќа, заедно со неколкумина други луѓе, дојде од Јуда и јас ги распрашав за остатокот од Евреите, за оние кои го преживеаја прогонството, и за Ерусалим.

³А тие ми рекоа: ’Оние кои го преживеаја прогонството, таму во областа, живеат во голема мака и немилост. Ѕидот на Ерусалим е разурнат, а портите со оган се изгорени.'

⁴Кога слушнав за овие работи, седнав да плачам и тагувам. Со денови постев и се молев пред небесниот Бог. ⁵Тогаш реков:

’О ГОСПОДИ, Боже на небесата, Боже велик и страотен, Ти Кој се држиш до заветот и љубовта со оние што Те сакаат и ги исполнуваат Твоите наредби, ⁶нека внимава сега увото Твое, очите Твои нека бидат отворени, за да ја слушнеш молитвата од Твојот слуга, која ја кажувам пред Тебе ден и ноќ за народот на Израел - слугите Твои! Ги признавам гревовите на народот Израелов, признавам дека грешевме против Тебе. Дури и јас и домот на моите татковци грешевме. ⁷Лошо, многу лошо се однесувавме кон Тебе. Не ги исполнувавме наредбите, указите и законите кои му ги даде на Мојсеј, слугата Твој.

⁸Потсети се сега на упатството што му го даде на Мојсеј, слугата Твој: ’Неверни сте ми и Јас ќе ве распрснам^[6] меѓу народите! ⁹Но вие вратете се кај Мене, потчинувајте се на Моите наредби и извршувајте ги! Дури и ако сте прогонети до крајот на небесата, и од таму ќе ве приберам и ќе ве доведам во местото кое го одбрав да биде пребивалиште на Моето име.'

¹⁰А тие се Твои слуги, Твој народ, кој го избави со Твојата голема сила и Твојата моќна рака. ¹¹О Господи, нека биде внимателно сега увото Твое за молитвата на Твојот слуга, за молитвата на слугите Твои, оние кои со задоволство го почитуваат Твоето име. Дај му денеска успех на Твојот слуга, обдари го да има наклоност пред овој човек.', а јас му бев пехарник^[7] на царот.“

Глава 2

Артаксерксес го испраќа Нехемија во Ерусалим.

¹И тогаш, во месецот нисан^[8], во дваесеттата година на царот Артаксерксес, виното беше пред него, а јас го зедов виното и му го подадов на царот. До тој момент не бев се појавувал тажен во негово присуство, ²па царот ме праша: „Зошто ти е тажно лицето, кога не си болен? Ова не е ништо друго туку тага во срцето“.

Јас многу се уплашив, ³но му реков на царот: „Нека е жив царот довека. Како да не ми биде тажно лицето кога градот, местото каде што се гробовите на моите татковци, лежи во урнатини, а портите негови со оган се уништени.“

⁴Царот ми рече: „Што бараш од мене?“,

тогаш Му се помолив на небесниот Бог ⁵и му одговорив на царот: „Ако му е така по волја на царот и ако слугата ваш нашол милост пред вас, испратете ме во Јудеја, во градот каде што се гробовите на моите татковци, за да го обновам.“

⁶Тогаш царот, со царицата седната крај него, ме праша: „До кога ќе трае твоето патување и кога ќе се вратиш?“, па се смилува царот и ме испрати, а јас го одредив времето.

⁷Покрај тоа го прашав царот: „Ако му е така угодно на царот, нека ми даде писма за управителите на областа *Транс - Еуфратија, што ќе ми обезбедат безбеден премин сѐ додека стигнам во Јуда, ⁸писмо за Асаф, чуварот на царските шуми, за да ми даде граѓа да направам греди за портите на тврдината околу храмот, за градскиот ѕид и за дворецот во кој јас ќе отседнам.“ И царот ги удоволи моите барања, затоа што раката Божја милостиво беше над мене. ⁹Така јас тргнав кај управителите на Транс - Еуфратија и им ги дадов писмата од царот, а тој со мене беше испратил воени старешини и коњаници.

¹⁰Кога слушнаа Хорониецот^[9] Санваллат^[10], и Амониецот Товија^[11], кој беше човек од власта, се вознемирија, многу се вознемирија, затоа што доаѓа некој што ќе се застапува за доброто на синовите Израелеви.

Нехемија ги разгледува ѕидините на Ерусалим.

¹¹Јас отидов во Ерусалим и останав таму три дена. ¹²Станав ноќе, јас и неколкумина со мене, и не кажав никому што мојот Бог ми беше ставил на срце да направам за Ерусалим. Немаше друг коњ^[12] со мене освен оној на кого јас јавав.

¹³Излегов ноќе низ портата во долината кон Шакаловиот^[13] извор, и се упатив кон порта крај буништата. Ги разгледав разурнатите ѕидини на Еруслим и портите изгорени од оган. ¹⁴Се упатив кон портата крај изворот и кон царското складиште за вода, но за коњот под мене немаше место каде да помине. ¹⁵Така одев некое време низ долината ноќе и го разгледував ѕидот, па се свртев, повторно влегов низ портата во долината и се вратив назад. ¹⁶Властите не знаеја ниту каде одев, ниту што правев, затоа што ниту на Евреите, ниту на свештениците, ниту на благородниците, ниту на властите или на некој друг што зеде учество во работата, сѐ уште ништо не им бев кажал.

¹⁷Тогаш им реков: „Гледате на каква мака сме. Ерусалим лежи во урнатини, а неговите порти со оган се изгорени. Дојдете да го обновиме ѕидот на Ерусалим и веќе нема да бидеме во немилост!“ ¹⁸Исто така им раскажав како раката на мојот Бог беше милостиво над мене и им ги пренесов зборовите кои царот ми ги беше кажал.

Тие одговорија: „Да почнеме и да го обновиме!“ И така нивните раце ја започнаа оваа добра работа.

¹⁹Тогаш слушнаа Хорониецот Санваллат, Амониецот Товија, кој беше човек од власта, и Арапот Гешем, па ни се потсмеваа и подбиваа. Нѐ прашаа: „Што е ова што го правите? Против царот ли ќе се бунтувате?“

²⁰Јас им дадов одговор и им реков: „Небесниот Бог ни даде напредок и ние, Неговите слуги, ќе почнеме со обновата. А вие немате ниту дел, ниту право, ниту пак такво право сте имале во Ерусалим.“

Глава 3

Градители на ѕидините.

¹И така, првосвештеникот Елијашив и неговите пријатели, свештениците, се фатија за работа и ја обновија Овчјата^[14] порта. Ја посветија и ги наместија нејзините врати. Посветија сѐ до кулата на Стоте^[15] и до кулата на Хананел^[16]. ²До нив градеа луѓето од Ерихон^[17], а до нив градеше Заккур, синот на Имри.

³Рибјата^[18] порта ја обновија синовите на Хассенаа. Ги поставија гредите, ги наместија вратите, резињата и лостовите. ⁴До нив поправаше Меремот, синот на Урија, син на Хаккос, до нив поправаше Мешуллам, синот на Берехија, син на Мешезавел, а до нив поправаше Садок, синот на Баана. ⁵До нив поправаа жителите на Текоа^[19], но нивните благородници не подметнаа рамо да работат за својот Господ.

⁶Портата на Јешана^[20] ја поправи Јојада, синот на Пасеа и Мешуллам, синот на Бесодеја. Тие ги поставија гредите, ги наместија вратите, резињата и лостовите. ⁷До нив поправаше гивеонецот Мелатија и меронотиецот Јадон, луѓе од Гивеон и Миспа, места кои се под власта^[21] на управникот на Транс - Еуфратија. ⁸До нив поправаше Узиел, синот на Хархаја, кои беа златари, а до него поправаше Хананија, кој произведуваше миризливи масла, и тие го обновија Ерусалим сѐ до Широката порта. ⁹До нив поправаше Рефаија, синот на Хур^[22], управител на половината од Ерусалимскиот округ. ¹⁰До нив, спроти сопствената куќа, поправаше Једаија, синот на Харумаф, а до него поправаше Хаттуш, синот на Хашавнеја. ¹¹Малкија, синот на Харим, и Хашшув, синот на Пахат Моав, го поправија наредниот дел и Кулата на печките. ¹²До нив поправаше Шаллум, синот на Халлохеш, управител на половината од Ерусалимскиот округ, тој и неговите ќерки.

¹³Портата во долината ја поправија Ханун и жителите на Зеноа. Тие ја изѕидаа, ги поставија вратите, резињата и лостовите. Поправија и илјада лакти^[23] од ѕидот, сѐ до портата на буништата.

¹⁴Портата на буништата ја поправи Малкија, синот на Рехав, управител на округот Бет Хаккерем^[24]. Тој ја обнови и ги постави вратите, резињата и лостовите.

¹⁵Портата на изворот ја поправи Шаллун, синот на Кол Хозе, управителот на округот Миспа. Тој ја обнови, ѝ направи покрив, ги постави вратите, резињата и лостовите. Го поправи и ѕидот на складиштето за вода Шела^[25], покрај царската градина, сѐ до скалите што се симнуваа од Давидовиот град. ¹⁶После него поправаше Нехемија, синот на Азбук, управител на половината од округот Бет Зур, сѐ до горе спроти Давидовите гробници^[26], до вештачкото складиште за вода и до Куќата на Хероите^[27].

¹⁷До него поправаа Левитите предводени од Рехум, синот на Бани. До него, за својот округ, поправаше Хашавија, управителот на половината од округот Кеила. ¹⁸До него поправаа селаните предводени од Баввај^[28], синот на Хенадад, управителот на половината од округот Кеила. ¹⁹На страна од нив поправаше Езер, синот на Јешуа, управителот на Миспа, од нагорнината, па сѐ до оружарницата на аголот. ²⁰До него ревносен во поправањето беше Барух, синот на Заббај, на еден друг дел, од аголот, па сѐ до влезот во домот на првосвештеникот Елијашив. ²¹До него поправаше Меремот, синот на Урија, синот на Хаккос, наредниот дел, од влезот во домот на Елијашив, па сѐ до крајот на неговиот дом.

²²До него поправаа свештениците, луѓе од околните области. ²³После нив поправаа Бенјамин и Хашшув, пред своите куќи. До нив, покрај сопствената куќа, поправаше Азарија, синот на Маасеја, синот на Ананија. ²⁴До нив поправаше Биннуј, синот на Хенадад, еден друг дел, од домот на Азарија па до свиокот и до аголот. ²⁵Палал, синот на Узија, работеше спроти аголот на кулата, која се издига од горниот царски дворец^[29], близу до дворот на стражарите. До него беше Педаија, синот на Парош, ²⁶и слугите во храмот кои живееја во Офел. Тие поправаа сѐ до спроти Водната порта^[30] кон исток и кулата што се таму се издига. ²⁷После нив текојците^[31] го поправаа наредниот дел, од пред големата кула што се издига, па сѐ до ѕидот на Офел.

²⁸Над Коњската порта поправаа свештениците, секој пред својата куќа. ²⁹До нив поправаше Садок, синот на Иммер, спроти својата куќа, а до него поправаше Шемаија, синот на Шеханија, чуварот на Источната порта^[32]. ³⁰До него наредниот дел го поправаа Хананија, синот на Шелемија, и Ханун, шестиот син на Залаф. До нив поправаше Мешуллам, синот на Берехија, спроти соседството во кое живееше. ³¹До него поправаше Малкија, син на златар, сѐ до куќата на храмските слуги и трговците, од спроти портата за проверка, па сѐ до просторот над аголот. ³²А меѓу просторот над аголот и Овчјата порта^[33] поправаа златарите и трговците.

Глава 4

Спротивставување на обновата.

¹Кога слушна Санваллат дека ние го обновуваме ѕидот, многу се налути и се разгневи. Им се потсмеваше на Евреите, ²и рече во присуство на неговите придружници и војската на Самарија: „Што прават кутрите^[34] Евреи? Ѕидот ли ќе го обноват? Жртви ли ќе принесуваат? Ќе завршат ли за еден ден? Можат ли повторно да ги оживеат изгорените камења, од купиштата шут?“

³А Амониецот Товија, стоејќи до него, рече: „Ете, тоа што тие го градат, тој ѕид од камења, лисица по него да се искачи - ќе го сруши.“

⁴Слушни нѐ Боже наш, затоа што сме презрени, и сврти го нивното подбивање на нивна глава. Предај ги да бидат плен во земја каде што ќе бидат заробеници. ⁵Не покривај ја нивната вина! Гревот нивни не бриши го од пред Себе, зашто на градителите^[35] в лице навреди им сосипаа!

⁶Така ние го обновивме ѕидот. Целиот ѕид достигна до половината од својата височина, затоа што луѓето работеа од сѐ срце.

⁷Но кога Санваллат, Товија, Арапите, Амонијците и Ашдотците слушнаа дека поправањето на ѕидините на Ерусалим напредна и дека почнаа да се затвораат разурнатите делови, многу се разгневија. ⁸Направија заговор, сите заедно да дојдат, да се борат против Ерусалим, и да му напакостат. ⁹Но ние му се помоливме на нашиот Бог и заради нив поставивме стража, и дење и ноќе.

¹⁰Тогаш Јудејците рекоа: „Работниците ги издава силата, а има премногу шут и нема да можеме да го обновиме ѕидот.“

¹¹Нашите непријатели исто така рекоа: „Нема ниту да дознаат, ниту да видат, кога ќе се најдеме меѓу нив и сите ќе ги убиеме. Така ќе ѝ ставиме крај на таа работа.“ ¹²Тогаш дојдоа Евреите кои живеат близу до нив и десетпати ни повторија: „Каде и да се свртите, ќе нѐ нападнат!“

¹³Затоа зад најниските и најизложени места на ѕидот поставив луѓе, ги распоредив според нивните семејства со мечеви, копја и лакови. ¹⁴Откако разгледав наоколу, застанав и им реков на благородниците, службениците и остатокот од народот: „Не плашете се! Господ е голем и страотен. Запамтете го тоа и борете се за своите браќа, синови и ќерки, за своите жени и домови!“

¹⁵А кога слушнаа нашите непријатели дека знаеме за нивната намера и Бог го осуети нивниот заговор, сите повторно се вративме во обнова на ѕидот, секој на својот дел од работата.

¹⁶Од тој ден, половината од моите луѓе работеа, додека половината беа вооружени со стрели, штитови, лакови и оклопи, а воените старешини стоеја зад целиот Јудин дом, ¹⁷зад сите што го градеа ѕидот, што носеа граѓа и полнеа, половината од нив работејќи, а половината со оружје в рака. ¹⁸А и оние што градеа, секој на половината имаше опашано меч и така работеше. Оној што даваше тревога со трубата одеше со мене.

¹⁹Тогаш им реков на благородниците, службениците и на остатокот од народот: „Работата е обемна и растегната, а ние сме распрснати по ѕидините, далеку еден од друг. ²⁰Таму каде што ќе го слушнете звукот на трубата, таму придружете ни се. Нашиот Бог ќе се бори за нас.

²¹Така работевме, половината од нас со копја в рака, од в зори, па сѐ додека не се појават ѕвездите. ²²Во тоа време им го кажав и на луѓето и ова: „Секој маж и неговиот помошник нека ноќева во Ерусалим, за да ни служи ноќе како стражар, а дење како работник.“ ²³И ниту јас, ниту моите браќа, ниту моите луѓе, ниту стражата со мене, не се соблекувавме. Секој беше со своето оружје дури и кога одеше^[36] по вода.

Глава 5

Нехемија им помага на сиромашните.

¹Но пропиштеа силно мажите и жените против своите еврејски браќа. ²Имаше такви кои што велеа: „Ние, нашите синови и ќерки сме многумина. Мора да добиеме жито, за да јадеме и да останеме живи.“

³Имаше и такви кои што велеа: „Ги заложивме нивите, лозјата и домовите, за да дојдеме до жито во времето на гладта.“

⁴Имаше и такви кои што велеа: „Позајмивме пари за да го платиме царскиот данок на нашите ниви и лозја. ⁵А и нашите тела се исти како телата на нашите сонародници. И нашите синови се како нивните синови. И ете, сега ние мораме нашите синови и ќерки да ги дадеме во ропство. Некои од нашите ќерки веќе се во ропство, а ние сме немоќни, затоа што нашите ниви и лозја им припаѓаат на други луѓе.“

⁶Кога ја слушнав оваа пискотница и овие обвинувања, многу се налутив. ⁷Откако убаво размислив, ги обвинив благородниците и службениците, и им реков: „Вие земате лихва од вашите сонародници!“ Па свикав против нив големо собрание, ⁸и им реков: „Ние, колку што можевме побрзо, ги откупивме нашите браќа Евреи од паганските народи. Сега вие пак ги продавате вашите браќа, за повторно да ни ги продаваат назад!“ И тие молчеа, зашто не знаеа што да кажат.

⁹Па реков: „Не е исправно тоа што го правите! Зарем не треба да чекорите во страв од нашиот Бог, и така да го избегнете потсмевањето од паганите, нашите непријатели?! ¹⁰И јас, и моите браќа и моите луѓе сме им позајмувале пари и жито. Да го прекинеме сега ова лихварство! ¹¹Уште денеска да им ги вратите нивите, лозјата, маслините и куќите, и стоти дел од парите, житото, младото вино и маслото со кое ги теретите!“

¹²А тие рекоа: „Ќе им ги вратиме, и ништо нема да им бараме. Како што рече, така ќе постапиме.“

Тогаш ги свикав свештениците и ги натерав за ова да дадат ветување и да се заколнат. ¹³Потоа си ја истресов наметката и реков: „Вака да го истресе Бог секој човек кој нема да се држи до ова ветување од неговата куќа и неговиот имот! Нека биде истресен и празен!“ И целото собрание рече: „Амин^[37].“

Потоа Го славеа ГОСПОД и го исполнија ова ветување.

¹⁴А згора на тоа, уште од денот кога бев назначен на бидам управител на земјата Јудина, од дваесеттата година, па сѐ до триесет и втората година на царот Артаксерксес, дванаесет години, јас и моите браќа не јадевме храна земена како данок за управителот. ¹⁵Поранешните управители, оние што беа пред мене, ставија тешко бреме врз народот и земаа од нив покрај четириесетте шекели^[38] сребро уште и храна и вино, а и нивните помошници се однесуваа како господари над народот. Но јас, од почит кон Бог, не се однесував така. ¹⁶Напротив, јас му се посветив на градењето на ѕидините. Сите мои луѓе беа таму собрани за таа работа и не се здобивме^[39] со земја.

¹⁷На тоа згора уште сто и педесетмина Евреи, службеници и оние што доаѓаа кај нас од околните народи, се собираа на мојата трпеза. ¹⁸Секој ден за мене се подготвуваше по еден вол, шест одбрани овци и домашни птици, а на секои десет дена имаше обилни количини вино од сите видови. Но и покрај тоа, јас не побарав данок во храна, како што бараа управителите, зашто тоа тешко би го погодило овој народ.

¹⁹Помни ме со милост, Боже мој, заради сѐ што јас направив за овој народ.

Глава 6

Понатамошно спротивставување на обновата.

¹Откако слушнаа Санваллат, Товија, Арапот Гешем и останатите наши непријатели дека јас ги обновив ѕидините и не остана на нив разурнато место, иако до тоа време не бев ги поставил вратите на портите, ²ми ја испратија Санваллат и Гешем оваа порака: „Дојди да се сретнеме во едно^[40] од селата во рамницата Оно.“

Но тие имаа намера да ми напакостат. ³Затоа јас испратив гласник за да им пренесе: „Јас раководам со голем потфат и не можам да слезам долу. Зошто да се прекинува работата додека јас ја напуштам и доаѓам долу кај вас?“ ⁴Четири пати ми праќаа вакви пораки и јас четири пати им давав слични одговори.

⁵Петтиот пат Санваллат ми го прати сопствениот слуга со слична порака и со неиспратено писмо в рака, ⁶во кое пишуваше:

„Се расшири глас меѓу народите, а и Гашму^[41] јавува дека ти, заедно со Евреите, подготвувате бунт и затоа ги обновувате ѕидините. Уште се зборува дека ќе си им станал цар. ⁷Дури и пророци си назначил да разгласуваат за тебе и да велат во Ерусалим: ’Цар има во Јуда!' Сега сето ова ќе му биде јавено на царот, затоа веднаш дојди, за да се договориме!“

⁸Одговорот што му го испратив беше: „Ништо слично на тоа што го велиш не се случува, туку сѐ ти самиот си измислил.“

⁹Сите тие се обидуваа да нѐ исплашат, велејќи си: „Ќе им ослабнат рацете и нема да ја завршат работата.“, затоа сега дај им сила (Боже) на рацете мои.

¹⁰Отидов во домот на Шемаија, синот на Делаја, син на Мехетавел. Тој се беше затворил дома и ми рече: „Да се сретнеме во Божјиот дом, внатре во храмот и да ги затвориме вратите на храмот, зашто се подготвуваат да те убијат, ноќе ќе дојдат луѓе за да те убијат.“

¹¹Но јас реков: „Зарем човек како мене да бега!? Зарем некој како мене да оди во храмот и да си го спасува животот!? Нема да одам!“ ¹²И сфатив дека не го испрати Бог, туку го кажа тоа пророштво против мене затоа што го најмија Товија и Санваллат. ¹³Најмен беше за јас да се исплашам, да го послушам и така да направам грев. Тоа би им послужило за да ме оговараат и да го нарушат мојот углед.

¹⁴Спомни си Боже за Товија, за Санваллат и за овие негови постапки, за пророчицата Ноадија и останатите прорци кои се обидуваат да ме заплашат.

Довршување на ѕидините.

¹⁵Така беа завршени ѕидините на дваесет и петтиот ден од месецот Елул, за педесет и два дена. ¹⁶Кога слушнаа сите наши непријатели и видоа сите околни народи, ја изгубија самодовербата^[42], затоа што сфатија дека оваа работа беше направена со помош на нашиот Бог.

¹⁷Во тие денови, многу благородници од Јуда испраќаа писма за Товија, и од Товија доаѓаа писма за нив, ¹⁸затоа што многумина во Јуда му се беа заколнале, зашто тој му беше зет на Шеханија, синот на Арах, а неговиот син Јехоханан се ожени со ќерката на Мешуллам, синот на Берехија. ¹⁹Дури и ми кажуваа за неговите добрите дела и потоа моите зборови му ги пренесуваа, а Товија испраќаше писма за да ме заплаши.

Глава 7

¹Откако беа обновени ѕидините и јас ги поставив вратите, беа назначени вратари, пејачи и Левити. ²Го поставив над Ерусалим мојот брат Ханани, заедно^[43] со Хананија, заповедникот на крепоста, затоа што тој беше непорочен човек и повеќе се плашеше од Бог од најголемиот број луѓе. ³Им реков: „Портите на Ерусалим не смеат да бидат отворени сѐ додека сонцето убаво не опече. Додека тие се на должност, нека ги затвораат вратите и нека ги поставуваат лостовите. Исто така назначете стражари од жителите на Ерусалим, некои на стражарски места, а некои близу до сопствените домови!“

⁴Градот беше широк и простран, а луѓе во него имаше малку и куќите сѐ уште не беа обновени. ⁵Затоа Бог ми стави на срце и јас ги собрав благородниците, службениците и народот за да ги попишам. Најдов запис за родословот на оние што први се вратија, и во него беше запишано:

⁶Ова се луѓето од областа што доаѓаат од заробеништво и прогонство, луѓето кои ги зароби Невухаднессар, царот на Вавилон, и се вратија во Ерусалим и Јуда, секој во својот град, ⁷заедно со Зерувавел^[44], Јешуа, Нехемија, Азарија, Раамија, Нахамани, Морддахи, Билшан, Мисперет, Бигвај, Нехум, Баана,

список на луѓе од Израел:

• ⁸наследници на Парош - 2172,
• ⁹на Шефатија - 372,
• ¹⁰на Арах - 652,
• ¹¹на Пахат Моав, преку синовите на Јешуа и Јоав - 2818,
• ¹²на Елам - 1254,
• ¹³на Затту - 845,
• ¹⁴на Заккај - 760,
• ¹⁵на Биннуи - 648,
• ¹⁶на Бевај - 628,
• ¹⁷на Азгад - 2322,
• ¹⁸на Адоникам - 667,
• ¹⁹на Бигвај - 2067,
• ²⁰на Адин - 655,
• ²¹на Атер, преку Хезекија - 98,
• ²²на Хашум - 328,
• ²³на Безај - 324,
• ²⁴на Хариф - 112,
• ²⁵на Гивеон - 95,
• ²⁶луѓе од Витлеем и Нетофа - 188,
• ²⁷од Анатот - 128,
• ²⁸од Бет Азмавет - 42,
• ²⁹од Киријат Јеарим, Кефира и Веерот - 743,
• ³⁰од Рама и Гева - 621,
• ³¹од Михмас - 122,
• ³²од Бет Ел и Аи - 123,
• ³³од другиот Нево - 52,
• ³⁴од другиот Елам - 1254,
• ³⁵од Харим - 320,
• ³⁶од Јерихо - 345,
• ³⁷од Лод, Хадид и Оно - 721,
• ³⁸од Сенаа - 3930,

³⁹свештеници: наследници на Једаија, преку семејството

• на Јешуа - 973,
• ⁴⁰на Иммер - 1052,
• ⁴¹на Пашхур - 1247,
• ⁴²на Харим - 1017,
• ⁴³Левити: наследници на Јешуа, преку Кадмиел, преку синовите на Ходева - 74,
• ⁴⁴пејачи: наследници на Асаф - 148,
• ⁴⁵вратари: наследници на Шаллум, Атер, Талмон, Аккув, Хатита и Шовај - 138,
• ⁴⁶слуги во храмот: наследници на Сиха, Хасуфа, Таббаот,
• ⁴⁷Керос, Сиа, Падон,
• ⁴⁸Левана, Хагава, Шалмај,
• ⁴⁹Ханан, Гиддел, Гахар,
• ⁵⁰Реаија, Ресин, Некода,
• ⁵¹Газзам, Узза, Пасеах,
• ⁵²Бесај, Меуним, Нефишесим,
• ⁵³Бакбук, Хакуфа, Хархур,
• ⁵⁴Баслит, Мехида, Харша,
• ⁵⁵Баркос, Сисера, Тамах,
• ⁵⁶Несијах, Хатифа,

⁵⁷наследници на Соломоновите слуги: наследници на Сотај, Соферет, Перида, ⁵⁸Јаала, Даркон, Гиддел, ⁵⁹Шефатија, Хаттил, Похерет, Хассевајим, Амон,

⁶⁰вкупно слуги во храмот и наследници на Соломоновите слуги - 392.

⁶¹А следните доаѓаат од Тел Мелах, Тел Харша, Керув, Аддон и Иммер, но не можеа да покажат дека семејствата на нивните татковци и нивните наследници потекнуваат од Израел:

⁶²наследници на Делаја, Товија и Некода - 642.

⁶³А од свештениците, наследници на Ховаја, Хаккос, Барзиллај, кој се ожени со една од ќерките на Барзиллај од Гилеад и го зеде името според својата жена.

⁶⁴Тие побараа запис за себе каде што беа заведени по семејства, но не можеа да најдат, затоа беа исклучени од свештенство како нечисти. ⁶⁵Затоа управителот им нареди да не смеат да јадат од најсветото од светите нешта, сѐ додека свештеник не послужи со Урим и Туммим.

⁶⁶Сите заедно броеја 42360, ⁶⁷не вклучувајќи ги тука нивните 7337 слуги и слугинки, и 245 пејачи и пејачки. ⁶⁸Имаа 736 коњи^[45], 245 мазги, ⁶⁹435 камили и 6720 магариња.

⁷⁰Некои од главите на семејствата допринесоа за работата. Управникот даде во благајната 1000 драхми^[46] злато, педесет бокали и 530 свештенички наметки. ⁷¹Некои од главите на семејствата дадоа во благајната за оваа работа 20000 драхми^[47] злато и 2200 мини^[48] сребро. ⁷²Останатите луѓе вкупно дадоа 20000 драхми^[49] злато, 2000 мини^[50] сребро и 67 наметки за свештениците.

⁷³Свештениците, Левитите, вратарите, пејачите од народот, слугите во храмот и сите Израелци се населија во своите градови.

Кога дојде седмиот месец, синовите Израелеви веќе беа во своите градови.

Глава 8

Езра го чита Законот.

¹И се собра целиот народ, како еден човек, на плоштадот пред Водната порта, па му кажаа на Езра, познавач^[51] на Законот, да ја извади книгата со Мојсеевиот Закон, кој ГОСПОД му го заповеда на Израел.

²На првиот ден од седмиот месец свештеникот Езра го донесе Законот^[52] пред насобраните мажи, жени и сите што можат да чујат и разберат. ³Читаше од него, свртен кон плоштадот што е пред Водната Порта, од утро до пладне, во присуство на мажите, жените и сите што можеа да разберат, а вниманието на сите луѓе беше свртено кон Книгата на Законот.

⁴Езра, познавач на законот, стоеше на висока дрвена подлога, која ја изградија за таа намена. До него од десно стоеја Матитија, Шема, Анаија, Урија, Хилкија и Маасеја, а од лево Педаија, Мишаел, Малкија, Хашум, Хашбаддана, Зехарија и Мешуллам.

⁵Ја отвори Езра книгата пред очите на целиот народ, затоа што тој беше над сите нив, и како што ја отвори, сите станаа на нозе. ⁶Го прослави Езра ГОСПОД, великиот Бог, а сите луѓе одговорија: „Амин^[53], амин!“, кревајќи ги рацете, па се клекнаа на колена и Му се поклонија на ГОСПОД со лицата до земја.

⁷А Левитите Јешуа, Бани, Шеревија, Јамин, Аккув, Шаббетај, Ходија, Маасеја, Келита, Азарја, Јозавад, Ханан и Пелаја ги поучуваа луѓето да го знаат Законот, додека тие стоеја на своите места. ⁸Читаа од Книгата на Божјиот Закон и го објаснуваа^[54], му даваа смисла на прочитаното, за луѓето да можат да го разберат.

⁹Тогаш управителот Нехемија, заедно со Езра, свештеник и познавач на Законот, и Левитите кои го поучуваа народот, рече: „Овој ден е свет за ГОСПОД, вашиот Бог. Не плачете и не жалете!“, затоа што сите луѓе плачеа додека ги слушаа зборовите на Законот.

¹⁰Па им рече: „Одете, јадете одбрана храна, пијте слатки пијалоци и испратете им оброци и на оние кои немаат ништо приготвено, зашто денеска е свет ден за нашиот Господ. Не тагувајте, зашто радоста во ГОСПОД е вашата сила.“

¹¹И Левитите го утешуваа сиот народ велејќи: „Молчете и не тагувајте, зашто ова е свет ден!“

¹²Тогаш сите луѓе отидоа да јадат, да пијат и да испратат оброци, да слават со голема радост, затоа што ги разбраа зборовите кои им беа објаснети^[55].

¹³На вториот ден се собраа главите на семејствата од сиот народ, свештениците и Левитите околу Езра, познавач на Законот, за да им посветат внимание на зборовите на Законот. ¹⁴Најдоа дека во Законот е запишано, и е заповедано од ГОСПОД, преку Мојсеј, дека синовите Израелеви треба да живеат во колиби во текот на празникот во седмиот месец. ¹⁵Тоа го разгласија и раширија вест низ сите градови и во Ерусалим: „Излезете по ридиштата, донесете гранки од питоми и диви маслини, гранки од мирта, од палма и сенчести дрвја, за да направите колиби, како што е напишано!“

¹⁶Излегоа луѓето, донесоа гранки и направија колиби секој на својот покрив^[56], во својот двор, во дворовите на Божјиот дом, на плоштадот пред Водната Порта или на плоштадот кај Ефраимовата Порта. ¹⁷Сите што се вратија од прогонство направија колиби и живееја во нив. Ете, уште од деновите на Јешуа, синот на Нун, сѐ до тој ден, синовите Израелеви не го беа славеле овој празник, затоа радоста беше многу голема.

¹⁸Ден за ден читаа од Книгата на Божјиот Закон, од првиот до последниот ден, и го славеа празникот седум дена. А на осмиот ден, како што е пропишано, направија собор.

Глава 9

Израелците ги исповедаат своите гревови.

¹И така, на дваесет и четвртиот ден од истиот месец се собраа синовите Израелеви со пост, со вреќишта и прав врз себе. ²Се издвоија наследниците Израелеви од сите синови на туѓинци, застанаа и ги признаа своите гревови и лошотијата на своите татковци. ³Четвртина од денот стоеја на своите места и читаа од Книгата на Законот на ГОСПОД, нивниот Бог, а четвртина од денот се исповедаа и го славеа ГОСПОД, нивниот Бог. ⁴А на скалите стоеја Левитите Јешуа, Бани, Кадмиел, Шеванија, Буни, Шеревија, Бани, Кенани и повикуваа со силен глас кон ГОСПОД, нивниот Бог. ⁵Левитите Јешуа, Кадмиел, Бани, Хашавнеја, Шеревија, Ходија, Шеванија, Петахија рекоа: „Станете, славете го ГОСПОД, вашиот Бог, Кој е од вечност до вечност:

’Нека биде благословено Твоето славно име, нека се издигне над сите благослови и славопои. ⁶Ти си единствениот ГОСПОДЕ. Сам си ги создал небесата, небото на небесата и сето нивно воинство, земјата и сѐ што е на неа, морињата и сѐ што е во нив. Ти на сите нив им даваш живот. Небесното мноштво Тебе ти се поклонува.

⁷Ти си ГОСПОД Бог, Оној што го одбра Аврам, го доведе од Ур халдејски, и му даде име Аврахам. ⁸Виде дека срцето негово Ти е верно и направи со него завет да му ја дадеш земјата на Канаанците, Хититите, Аморејците, Перизијците, Јевусијците, Гиргашијците - да им ја дадеш на неговите потомци. И го одржа своето ветување, зашто Ти си праведен.

⁹Го виде страдањето на нашите татковци во Египет, и плачот нивни го слушна покај Црвеното Море, ¹⁰па испрати знаци и чуда против фараонот, против сите негови службеници и против народот во неговата земја, зашто знаеше со каква дигноглавост постапуваа со нив. Така се прослави^[57] сѐ до денешен ден. ¹¹Морето го раздели пред нив и поминаа среде море по сува земја, а оние што ги прогонуваа ги фрли во длабочините како камен во моќните води. ¹²Со столб од облаци ги водеше дење, со столб од оган ноќе им даваше светло на патот по кој одеа.

¹³На планината Синај слезе и им проговори од небесата. Им даде правични уредби, праведни закони - укази и наредби добри. ¹⁴Им ја откри Својата света Сабота. Наредби, укази и закони им даде преку Мојсеј, слугата Твој. ¹⁵Леб од небесата им даде кога беа гладни и вода од карпата извади кога беа жедни. Им рече да одат и да ја запоседнат земјата за која си се заколнал^[58] дека ќе им ја дадеше.

¹⁶Но тие, нашите татковци, станаа горделиви, тврдоглави^[59] и не се покоруваа на твоите наредби. ¹⁷Одбија да слушаат и не си спомнуваа за чудата Твои што ги направи меѓу нив. Станаа тврдоглави и во нивната бунтовност си назначија водач за тој пак да направи од нив робови. Но Ти си Бог што простува, милостив, жалежлив, спор на гнев и преполн со љубов, и затоа не ги напушти. ¹⁸Дури и кога си излеаја теле и рекоа: ’Ова е твојот бог, кој те изведе од Египет', и правеа страшни богохулства,

¹⁹Ти, заради Твојата голема милосрдност не ги напушти во пустината. Столбот од облаци што ги водеше дење на нивниот пат не им го одзеде, ниту им го одзеде столбот од оган што ноќе светеше врз нив и врз патот по кој одеа. ²⁰Им го даде Твојот добар Дух да ги поучува. Маната Твоја не им ја одзеде од нивните усти и вода им даваше кога беа жедни. ²¹Четириесет години ги одржа во пустината. Ништо не им недостасуваше. Облеките не им изветвеа и стапалата не им отекоа.

²²Им даде царства и народи, им ги раздели сѐ до најоддалечените граници. Ја презедоа земјата Сихон^[60], а тоа е земјата на царот Хешбон и земјата на Ог, царот на Башан. ²³Ги умножи синовите нивни како ѕвездите на небото и ги доведе во земјата за која на нивните татковци им кажуваше да влезат во неа и да ја запоседнат. ²⁴Влегоа синовите и ја запоседнаа земјата, а Ти ги покори пред нив жителите на Канаанската земја и ги предаде во нивни раце, нив и царевите нивни и народите од таа земја, за да прават со нив што им е по волја. ²⁵Освоија утврдени градови, плодна земја, запоседнаа куќи полни со секакви богатства, со веќе ископани бунари, лозја, маслини и овошки во изобилство. Јадеа, се наситија, се нахранија и уживаа во Твојата голема добрина.

²⁶Но тие беа непослушни и се побунија против Тебе. Твојот закон го занемарија^[61], ги убија пророците Твои кои ги предупредуваа да се вратат кон Тебе и страшни богохулства направија. ²⁷Затоа Ти ги предаде во рацете на нивните непријатели и тие ги угнетуваа. Но кога беа угнетени, повикаа кон Тебе и Ти ги слушна од небесата, па во Својата голема милосрдност им даде избавители и тие ги ослободија од рацете на нивните непријатели.

²⁸Но само што се одморија, тие повторно почнаа да прават зло пред Тебе. Тогаш Ти ги напушти и ги препушти во рацете на нивните непријатели, па тие владееја над нив. Повикаа повторно кон Тебе и Ти ги слушна од небесата, и ги многу пати ги избавуваше сожалувајќи се над нив.

²⁹Ги предупредуваше да се вратат кон Твојот Закон, но тие станаа горделиви и не се потчинуваа на Твоите наредби, против твоите уредби грешеа, против оние кои, ако се придржува човек до нив - ќе живее. Ти свртеа грб своеглаво, станаа тврдоглави и непослушни. ³⁰Ти имаше трпение со нив многу години, ги предупредуваше преку Својот Дух и преку пророците, но тие не им обрнуваа внимание. Затоа ги предаде во рацете на народите од околните земји. ³¹Но во Својата голема милост, не ги уништи и не ги напушти, зашто Ти си добар и милостив Бог.

³²Затоа сега Боже наш, Боже велик, моќен и страотен, Ти што го спазуваш заветот и љубовта, нека не бидат ситни во Твоите очи сите страдања што ги поминаа нашите цареви, водачи, свештеници, нашите пророци, татковци и целиот народ, од деновите на Асирскиот цар, па сѐ до денеска. ³³А во сѐ што нѐ снајде, Ти постапуваше правично и верно, а ние грешевме. ³⁴Нашите цареви, водачи, свештеници и татковци не се држеа до Твојот Закон и не им посветуваа внимание на Твоите наредби и предупредувања што им ги упатуваше. ³⁵Додека беа во своите царства, и уживаа во Твојата голема добрина, во земјата пространа и плодна што им ја даде, тие не Ти служеа, и не отстапија од своите зли патишта.

³⁶Ете, ние денеска сме робови! Во земјата која им ја даде на нашите претци да јадат плодови од неа и да уживаат во нејзиното богатство, ете, во неа сме робови! ³⁷Обилна е жетвата за царевите кои ги постави над нас, заради нашите гревови. Владеат со нашите тела и со нашиот добиток како што им е по волја, а ние сме на голема мака.

Спогодба со народот.

³⁸Заради сево ова ние составуваме обврзувачка спогодба, ја запишуваме и на неа ставаат печат нашите водачи, Левитите и свештениците.'“

Глава 10

¹А печат ставија:

управителот Нехемија, син на Хахалија, Седекија, ²Сераија, Азарија, Еремија, ³Пашхур, Амарија, Малкија, ⁴Хаттуш, Шеванија, Маллух, ⁵Харим, Меремот, Овадија, ⁶Даниел, Гиннетон, Барух, ⁷Мешуллам, Авија, Мијамин, ⁸Маазија, Билгај, Шемаија. Ова беа свештениците.

⁹А Левитите се: Јешуа, син на Азанија, Биннуи, еден од синовите на Хенадад Кадмиел, ¹⁰и нивните придружници Шеванија, Ходија, Келита, Пелаија, Ханан, ¹¹Миха, Рехов, Хашавија, ¹²Заккур, Шеревија, Шеванија, ¹³Ходија, Вани, Бенину.

¹⁴Водачи на народот: Парош, Пахат, Моав, Елам, Затту, Бани, ¹⁵Буни, Азгад, Бевај, ¹⁶Адонија, Бигвај, Адин, ¹⁷Атер, Хезекија, Аззур, ¹⁸Ходија, Хашум, Бесај, ¹⁹Хариф, Анатот, Невај, ²⁰Мигпиаш, Мешуллам, Хезир, ²¹Мешезавел, Садок, Јаддуа, ²²Пелатија, Ханан, Анаија, ²³Хошеа, Хананија, Хашшув, ²⁴Халлохеш, Пилха, Шовек, ²⁵Рехум, Хашавна, Маасеја, ²⁶и Анија, Ханан, Анан, ²⁷Маллух, Харим, Баана.

²⁸А остатокот од народот, свештениците, Левитите, вратарите, пејачите, слугите во храмот и сите што се одвојуваат од другите народите заради Божјиот Закон, нивните жени, синови и ќерки, сите што знаат и разбираат, ²⁹се приклучија кон нивните браќа, благородниците, се обврзаа со клетва и дадоа збор да го следат Божјиот Закон, кој им беше даден преку Мојсеј, слугата Божји, внимателно да се потчинуваат на секоја наредба, правило и указ кои се од Јахве, нашиот Господ:

³⁰<Нема да ги даваме ќерките наши на другите народи и нивните ќерки нема да ги земаме за нашите синови.

³¹Кога другите народи ќе носат стока или жито да продаваат во Сабота, нема да купуваме од нив ниту во Сабота, ниту кога е свет ден. Секоја седма година ќе ја одмараме земјата и ќе го простуваме секој долг.

³²Ќе си земеме обврска, почитувајќи ги наредбите, секој од нас да дава по една третина од шекел^[62] годишно, за службата во домот на нашиот Бог, ³³за лебот што се принесува, за редовниот житен принос и за редовните жртви паленици во Сабота, на Млада Месечина, за празници, за свети жрвувања, за жртви со кои Израел се кае за направените гревови, и за сите обврски во домот на нашиот Бог.

³⁴Ние, свештениците, Левитите и обичните луѓе, фрливме жрепка за тоа кој кога ќе носи дрва во домот на нашиот Бог, според семејствата на нашите татковци, во определените времиња секоја година, за да горат на жртвеникот на ГОСПОД, нашиот Бог, како што е запишано во Законот.

³⁵Ќе ги носиме секоја година во домот ГОСПОДОВ првите плодови од нашата земја, секој прв плод од секое дрво.

³⁶Како што е запишано во Законот, ќе ги носиме првородените од нашите синови и нашата стока, првородените од нашите стада крупен и ситен добиток во домот на нашиот Бог, кај свештениците, оние што служат во домот на нашиот Бог.

³⁷На тоа згора и првото сомелено брашно, приносите од плодовите на секое дрво, младото вино и масло ќе им ги носиме на свештениците за складиштата на домот на нашиот Бог, и десеток од нашата земја за Левитите, зашто тие, Левитите го собираат десетокот од она што сме го произвеле во сите наши градови. ³⁸Кога Левитите ќе го примаат десетокот, мора со нив да има свештеник, наследник на Аарон. Левитите исто така мора да донесат десетти дел од десетокот во домот на нашиот Бог, за складиштата на ризницата, ³⁹оти Израелците, вклучувајќи ги и Левитите, мора да даваат во складиштата принос во жито, младо вино, масло, а таму се чувааат светите предмети и престојуваат свештениците, служителите, вратарите и пејачите. Нема да го занемариме домот на нашиот Бог.“

Глава 11

Нови доселеници во Ерусалим.

¹Водачите на народот се населија во Ерусалим, а останатите луѓе фрлија жрепка за да изберат по еден од десемина да живее во светиот град Ерусалим, а останатите деветмина да живеат во другите градови. ²Луѓето ги пофалија сите оние што беа доброволци да живеат во Ерусалим.

³Ова се водачите на областите кои се населија во Ерусалим (во градовите на Јуда живееја секој на својот имот, во своите градови, Израелци, свештеници, Левити, слуги во храмот и наследници на слугите на Соломон,

⁴додека во Ерусалим живееја и од потомците на Јуда и од потомците на Бенјамин), од потомците на Јуда: Атаија, син на Уззија, син на Зехарија, син на Амарија, син на Шефатија, син на Махалалел, еден од потомците на Перес, ⁵и Маасеја, син на Барух, син на Кол Хозе, син на Хазарија, син на Адаија, син на Јојарив, син на Зехарија, потомок на Шилони. ⁶Вкупно од потомците на Перес во Ерусалим живееја 468 храбри мажи.

⁷Ова се потомците на Бенјамин: Саллу, син на Мешуллам, син на Јоед, син на Педаија, син на Колаија, син на Маасеја, син на Итиел, син на Јешаија, ⁸а по нив Габбај, Саллај - 928, ⁹и Јоел, син на Зихри, заповедник над нив, и Јуда, син на Хассенуа, кој беше заповедник над Втората населба од градот.

¹⁰Од свештениците, Једаија, син на Јојарив Јахин, ¹¹Сераија, син на Хилкија, син на Мешуллам, син на Садок, син на Мерајот, син на Ахитув, надзорник над домот Божји, ¹²и придружниците негови, оние што ја водат работата за храмот - 822 и Адаја, син на Јерохам, син на Пелалија, син на Амси, син на Зехарија, син на Пашхур, син на Малкија, ¹³и продружниците негови, глави на семејствата - 242. Амашсај, син на Азарел, син на Ахзај, син на Мешиллемот, син на Иммер, ¹⁴и придружниците негови, храбри борци - 128. Заповедник над нив беше Завдиел, син на Хаггедолим.

¹⁵А од Левитите: Шемаија, син на Хашшув, син на Азрикам, син на Хашавија, син на Бунни, ¹⁶Шаббетај и Јозавад, старешини од Левитите, надзорници на надворешните работи во домот Божји. ¹⁷Матанија, син на Миха, син на Завди, син на Асаф, кој раководеше со благодарствените молитви, Бакбакуија, втор меѓу неговите придружници, Авда, син на Шаммуа, син на Галал, син на Једутун. ¹⁸Вкупно во светиот град имаше 284 Левити.

¹⁹Вратари беа: Аккув, Талмон и неговите придружници, кои ги чуваа портите - 172.

²⁰Остатокот од Израелците, свештениците и Левитите беа во своите градови во Јуда, секој на својот имот.

²¹Слугите во храмот живееја во Офел, и над нив беа поставени Сиха и Гишпа.

²²Заповедник на Левитите во Ерусалим беше Уззи, син на Бани, син на Хашавија, син на Маттанија, син на Миха. Тој е од наследниците на Асаф, кои пеат напред кога има служба на домот Божји. ²³Тие се под царска управа, и одредено е што тие секојдневно ќе работат.

²⁴Петахија, синот на Мешезавел, еден од потомците на Зерах, син на Јуда, му беше при рака на царот во сите односи со народот.

²⁵А што се однесува до селата и полињата, некои од Јудејците живееја во Киријат Арба и неговите населби, во Дивон и неговите населби, во Јекавсеел и неговите села. ²⁶во Јешуа, Молада, Бет Пелет, ²⁷во Хасар, Шуал, Беер Шева и нејзините населби, ²⁸во Сиклаг, Мехона и нејзините населби, ²⁹во Ен Риммон, Сора, Јармут, ³⁰Заноах, Адуллам и неговите села, Лахиш и неговите полиња, Азека и неговите населби. Така тие живееја од Беер Шева до долината Хинном.

³¹Наследниците на Бенјамин живееја од Гева, Михмас и Аија, Бет Ел и неговите населби, ³²Анатот, Нов и Ананија, ³³Хасор, Рама, Гиттаим, ³⁴Хадид, Севоим, Неваллат, ³⁵Лод, Оно, Долината на Занаетчиите,

³⁶А некои одреди од Левитите се населија во Бенјамин.

Глава 12

Свештениците и Левитите.

¹Ова се свештениците и Левитите кои се вратија заедно со Зерувавел, син на Шеалтиел, и со Јешуа: Сераија, Еремија, Езра, ²Амариај, Маллух, Хаттуш, ³Шеханија, Рехум, Меремот, ⁴Иддо, Гинетој, Авија, ⁵Мијамин, Маадија, Билга, ⁶Шемаија и Јојарив, Једаија, ⁷Саллу, Амок, Хилкија, Једаија, ова беа водачите на свештениците и нивните придружници во деновите на Јешуа.

⁸А Левитите беа: Јешуа, Биннуи, Кадмиел, Шеревија, Јуда, Маттанија, кој ги водеше благодарствените песни, заедно со неговите придружници, ⁹Бакбукија, Уни и неговите придружници, кои беа спроти нив во текот на службата,

¹⁰Јешуа, му беше татко на Јојаким, Јојаким му беше татко на Елијашив, а Елијашив му беше татко на Јојада. ¹¹Јојада му беше татко на Јонатан, Јонатан му беше татко на Јаддуа.

¹²Во деновите на Јојаким глави на свештеничките семејства беа: на семејството Сераија - Мераија, на Еремија - Хананија, ¹³на Езра - Мешуллам, на Амарија - Јехоханан, ¹⁴на Малух - Јонатан, на Шеванија - Јосеф, ¹⁵на Харим - Адна, на Мерајот - Хелкај, ¹⁶на Иддо - Зехарија, на Гиннетон - Мешуллам, ¹⁷на Авија - Зихри, на Минјамин и Моадија - Пилтај, ¹⁸на Билга - Шаммуа, на Шемаија - Јехонатан, ¹⁹на Јојарив - Маттенај, на Једаија - Уззи, ²⁰на Саллај - Каллај, на Амок - Евер, ²¹на Хилкија - Хашавија, на Једаија - Нетанеел.

²²Главите на Левитските семејства во деновите на Елијашив, Јојада, Јоханан и Јаддуа, како и свештениците, беа запишани во времето на владеењето на Персијанецот Дарие^[63]. ²³Потомците на Леви, главите на семејствата, беа запишани во книгата на летописите од тоа време, па сѐ до деновите на Јоханан, син на Елијашив. ²⁴Водачи на Левитите беа Хашавија, Шеревија и Јешуа, син на Кадмиел, заедно со нивните придружници кои стојат спроти нив, да слават и оддаваат благодарност, секој спроти своите, како што беше пропишано од Божјиот човек Давид.

²⁵Маттанија, Бакбукија, Овадија, Мешуллам, Талмон и Аккуб беа вратари пред портите на складиштата, ²⁶во деновите на Јојаким, син на Јешуа, син на Јосадак и во деновите на управникот Нехемија и Езра, свештеник и познавач на Законот.

Посветување на ѕидините.

²⁷А кога се посветуваше ѕидот на Ерусалим, ги побараа Левитите од сите нивни живеалишта, за да ги доведат во Ерусалим, да го прославуваат посветувањето, да се радуваат и да оддаваат благодарност со музика од кимвали, харфи и лири. ²⁸Доведени беа и синовите на пејачите од областа околу Ерусалим и од селата на Нетофати, ²⁹од Бет Гилгал, од областите на Гева и Аземавет, зашто беа изградиле села за пејачите околу Ерусалим. ³⁰Кога се очистија свештениците и Левитите, го очистија народот и портите на ѕидините.

³¹Тогаш ги качив водачите на Јуда на ѕидот и назначив два големи хора. Едниот направи поворка на десно по ѕидините кон Портата на Буништето. ³²По него одеше Хошаија и половината од водачите на Јуда, ³³заедно со Азарија, Езра и Мешуллам, ³⁴Јуда, Бенјамин, Шемаија и Еремија, ³⁵некои свештениците со труби, како и Зехарија, син на Јонатан, син на Шемаија, син на Маттанија, син на Михаија, син на Заккур, син на Асаф, ³⁶и нивните придружници Шемаија, Азарел, Милалај, Гилалај, Маај, Нетанеел, Јуда и Ханани, со музички инструменти од Божјиот човек Давид. Пред нив одеше Езра, познавач на Законот. ³⁷Пред Портата на Изворот се искачија по скалите на Давидовиот град, по угорнината на ѕидот, поминаа над куќата на Давид, сѐ до Водната порта на исток.

³⁸Вториот хор направи поворка кон спротивната страна и јас одев со нив, со половината од народот по горниот дел на ѕидот, покрај Портата на Печките, сѐ до Широката порта, ³⁹над Ефраимовата порта, над Портата на Јешана, над Рибјата порта, и кулата на Хананел, кулата на Стоте, сѐ до Овчјата порта, и застанаа кај Портата на Стражата.

⁴⁰Двата хора зазедоа место во Божјиот дом, а со нив и јас и половината од службениците со мене, ⁴¹свештениците Елијаким, Маасеја, Мијамин, Михаија, Елоејани, Зехарија и Хананија со труби, ⁴²а исто и Маасеја, Шемаија, Елеазер, Уззи, Јехоханан, Малкија, Елам и Езер. Пејачите пееја под водство на Језрахија. ⁴³На тој ден принесоа големи жртви и се радуваа, затоа што Бог им даде радост, задоволство големо. Заедно со нив се радуваа и жените и децата. Радосните гласови од Ерусалим надалеку се слушаа.

⁴⁴Во тоа време беа назначени надзорници над складиштата од ризницата, за доброволните прилози, за првите плодови, за десетоците, кои треба да се носат во нив од полињата околу градовите, толку колку што е определено со Законот за свештениците и Левитите, затоа што Јудејците беа задоволни од свештениците и Левитите кои служеа. ⁴⁵Тие ја обавија службата на нивниот Бог, и службата за очистување, а истото го направија и пејачите и вратарите, согласно со наредбите на Давид и неговиот син Соломон. ⁴⁶Многу одамна, во деновите на Давид и Асаф, имаше раководители над пејачите на песни за слава и благодарност кон Бог. ⁴⁷Затоа сега во времето на Зерувавел и Нехемија сите Израелци издвоија придонеси за пејачите и вратарите, колку една дневница. Оставија и за Левитите, а Левитите оставија за наследниците на Аарон.

Глава 13

Последните реформи на Нехемија.

¹Тој ден беше читана Мојсеевата книга, и луѓето слушаа, па се најде дека е запишано во неа Амониец или Моавец засекогаш да не смее да влезе во Божјото собрание, ²затоа што не ги пречекаа синовите Израелеви со храна и вода, туку го најмија против нив Балаам за да ги проколне. Но нашиот Бог ја претвори таа клетва во благослов. ³Кога го слушнаа овој закон, ги исклучија од Израел сите што имаа туѓинско потекло.

⁴А пред ова, свештеникот Елијашив беше назначен да раководи со складиштата на домот на нашиот Бог. Тој му беше близок на Товија, ⁵и му даде голема просторија, таму каде што порано се чуваа житните приноси, темјанот, разните предмети, десетокот од житото, младото вино и маслото кои се пропишани за Левитите, пејачите и вратарите, а истовремено се и придонес за свештениците.

⁶Но додека ова се случуваше, јас не бев во Ерусалим, затоа што во триесет и втората година на Артаксерксес, царот на Вавилон, јас се вратив кај царот. По некое време го замолив царот ⁷и се вратив назад во Ерусалим, па дознав за злите нешта што ги направил Елијашив, за да му обезбеди на Товија простор во дворот на Божјиот дом. ⁸Тоа многу ме онерасположи, па ја исфрлив целата покуќнина од домот на Товија надвор од просторијата. ⁹Наредив и ги очистија^[64] собите, па повторно ја вратив назад опремата на Божјиот дом, заедно со житниот принос и темјанот.

¹⁰Дознав и тоа дека делот на Левитите не им бил даван, па тие се вратиле секој на своите ниви, и Левитите и пејачите кои се задолжени за службата. ¹¹Затоа ги прекорив оние во чии раце е власта и ги прашав: „Зошто е занемарен Бојиот дом?!“ Ги свикав заедно и ги поставив секој на неговото место.

¹²Сите од Јуда донесоа десеток во жито, младо вино и масло во складиштата. ¹³За раководители со складиштата ги поставив свештеникот Шелемија, Садок, познавач на Законот и Педаија од Левитите, а при рака да им биде Ханан, син на Заккур, син на Маттанија, затоа што беа сметани за чесни. Нив им беше доверено да им распоредуваат на своите браќа.

¹⁴Спомни си за мене Боже мој заради сево ова, не бриши ги моите дела и служби што верно ги направив во домот на мојот Бог.

¹⁵Во тоа време видов во Јуда како луѓе гмечат грозје во каца во Сабота, како донесуваат снопје товарено на магариња, винско грозје, смокви и секаков товар носат во Ерусалим во Саботен ден. А веќе ги бев предупредил да не продаваат храна на тој ден. ¹⁶Луѓе од Тир живееја во градот и носеа риба и разни трговски стоки во Ерусалим, па продаваа во Сабота на Јудејци. ¹⁷Тогаш јас ги прекорив благородниците на Јуда и им реков: „Што е оваа зла работа што ја правите - го сквернавите Саботниот ден! ¹⁸Зарем не правеа исто и вашите предци, па ја донесе нашиот Бог целата оваа несреќа врз нас и врз овој град?! Сега вие повторно го потпалувате гневот против Израел, сквернавејќи ја Саботата!“

¹⁹Затоа наредив откако ќе падне сенка врз ерусалимските порти, ден^[65] пред Сабота, вратите да се затворат и да не се отвораат сѐ додека е Сабота. Поставив свои луѓе крај портите, за да не дозволуваат да се внесува товар во Саботен ден. ²⁰Трговците и продавачите ја преседоа ноќта надвор од Ерусалим еднаш, двапати, ²¹но јас ги предупредив и им реков: „Што дремете пред ѕидините!? Ако ве видам уште еднаш, ќе пострадате^[66]!“ Оттогаш не доаѓаа во Сабота. ²²Потоа им наредив на Левитите дека тие мора да се очистуваат самите себе и да одат да ги чуваат портите, за да се сочува света Саботата. И за ова спомни си Боже мој, и покажи милост кон мене, според Твојата голема љубов!

²³На тоа згора во тие денови видов Јудејци како се женат со Ашдотки, Амонки и Моавки. ²⁴Половината од нивните деца зборуваат ашдотски, или јазик на некој друг народ, и не знаат да зборуваат јудејски. ²⁵Затоа ги прекорив, ги проколнав, а неколку од нив претепав и им ја искубав косата, па ги натерав вака да се заколнат во Бог: „Да не ги давате своите ќерки, за нивните синови, и да не зимате од нивните ќерки за вашите синови или за вас! ²⁶Зарем не беше тоа причината зошто грешеше Соломон, царот на Израел? А меѓу многу народи немаше таков цар како него и беше сакан од неговиот Бог, па го направи него Бог цар над целиот Израел. Дури и него туѓинките го наведоа на грев! ²⁷Мора ли сега да слушаме дека и вие ги правите сите тие страшни зла, дека сте му неверни на нашиот Бог, и се жените за туѓинки.“

²⁸Еден од синовите на Јојада, син на првосвештеникот Елијашив, беше зет на хорониецот Санваллат, и го избркав од мене.

²⁹Спомни си за нив, Боже мој, заради тоа што ја осквернија свештеничката должност и заветот на свештенството и Левитите.

³⁰Потоа ги очистив од сѐ што е туѓинско, и им дадов задачи на свештениците и Левитите, на секого според неговата работа. ³¹Ги средив работите и во врска со приносите во дрва, во времето што е за тоа определено, и во врска со првите плодови.

Спомни си за мене Боже мој со милост!

Забелешки

1. Нехемија значи: ГОСПОД утешува.
2. Хахалија веројатно значи: чекај на ГОСПОД.
3. Ноември - декември 446 г. пр. Хр.
4. Суса, најгoлем град во Елам ( југозападен Иран ).
5. Ханани, веројатно скратено од Хананија што значи: ГОСПОД е милосив. Елефантинските папируси спомнуваат човек по име Хананија кој ги застапувал и водел Евреите во Ерусалим. Веројатно се работи за братот на Нехемија, кој владеел и меѓу првото и второто владеење на Нехемија.
6. Оттогаш, па сѐ до денеска повеќе Евреи живеат надвор од Израел, отколку во него.
7. Човек чија должност е да го проба пијалокот пред да му го даде на царот, за да се увери дека не содржи отров. Таквото место на Нехемија укажува дека тој уживал голема доверба кај царот. И од оваа книга се гледа, а и други историски записи потврдуваат дека персискиот дворец бил опасно место, каде што постојано се правеле разни сплетки. Така на пример Ксерксес, таткото на Артаксерксес бил убиен во својата спална соба од еден дворјанин.
8. Март - април 445 г. пр. Хр. четири месеци после настаните опишани во 1:1.
9. За значењето на зборот Хорониец постојат три претпоставки: Дека доаѓа од Хауран, источно од галилејското езеро (Езек. 47:16,18), дека потекнува од Хоронаим во Моав (Јер. 48:34), или што е и најверојатно дека потекнува од Горен или Долен Хорон, два клучни града, околу 20 километри северозападно од Ерусалим, кои го бранеле главниот пат кон Ерусалим.
10. Санвалат е вавилонско име и значи Син (богот-месечина) даде живот.
11. Товија значи ГОСПОД е добар.
12. Овде е употребена именка која означува животно за јавање, значи не нужно коњ, туку можеби и магаре или мазга.
13. или змииниот или смоквиниот.
14. Овчјата порта се спомнува и во Новиот Завет (Јован 5:2), а се наоѓала близу до складиштето за вода Бетшеда, на североисточниот агол на Ерусалим. Дури и денес околу тоа место повремено се одржува сточен пазар за овци. Овчјата порта веројатно ја заменила поранешната Бенјаминова порта (Јер 37:13, 38:7, Зех 14:10).
15. Сто може да се однесува на висината на кулата ( сто лакти, околу педесет метри, или сто стапки, околу дваесет метри височина), или пак на некоја воена единица која билна во сместена во близината.
16. Кулите биле придружен дел на внатрешните ѕидини околу храмот и за заштита на чувствителните северни приоди кон градот.
17. Поточно Јерехо.
18. Во времето на првиот храм таа била една од главните порти на Ерусалим (2 Лет 33:14, Сеф 1:10). Трговците носејќи риба од Тир и од галилејското езеро на рибјиот пазар (13:16) влегувале преку оваа порта. Таа веројатно се наоѓала близу до денешната Дамаскова порта.
19. Мало гратче околу десет километри на југ од Витлеем и околу седумнаесет километри оддалечено од Ерусалим. Тоа било родното место на пророкот Амос.
20. Или старата порта, која се наоѓала на северозападниот агол.
21. Букв. престолот.
22. Рефаија бен Хур.
23. Евр илјада кубити, околу 450 метри.
24. Значи дом на лозјата. Тоа било место од каде што се давале знаци со палење на огнови (Јер 6:1) и се поистоветува со Рамат Рахел, околу три киометри јужно од Ерусалим. Таму веројатно било седиштето на управникот на областа во времето на персиското владеење.
25. Шела е еден облик на Шилоа, односно Силоам.
26. Вака е во Еврејскиот текст. Во Септуагинтата, некои ракописи на Вулгатата и Сирискиот текст стои гробот.
27. Можеби се работи за куќата на Давидовите силни мажи (2 Са 23:8-39), која што подоцна се употребувала и како оружарница.
28. Во два Еврејски ракописи, во Септуагинтата и сирискиот текст Биннуи, и овде и во дваесет и четвртиот стих.
29. Можеби се работи за стариот дворец на Давид.
30. Така била наречена затоа што водела кон главниот извор за вода за Ерусалим, кон Гихонскиот извор. Веројатно пред неа се простирала широка рамница, затоа што токму овде бил читан Законот (8:1,3,16;12:37).
31. Обичните луѓе од Текоа работеле на две места, за разлика од благородниците на кои им било понижение да работат физичка работа.
32. Веројатно онаа што сега се нарекува Златна порта.
33. Со тоа целиот круг се затвара.
34. Букв. слабите.
35. Или: Те предизвикаа на гнев пред градителите.
36. Значењето на оваа реченица во Еврејскиот јазик не е сосема јасно.
37. Поточно амен, што значи така нека биде.
38. Околу половина килограм.
39. Вака е во повеќето Еврејски ракописи. Во некои ракописи, во Септуагинтата, Вулгатата и во Сиријакот е јас не се здобив.
40. Или во Кефирим.
41. Евр. Гашму, еден облик на Гешем.
42. Букв: многу паднаа во свои очи.
43. Или: а тоа е Хананија.
44. Поточно Зерубавел, затоа што Вавилон на Еврејски се изговара Бавел.
45. Во повеќето масоретски текстови наброени се само камилите и магарињата, односно овој стих не постои, видете исто и Езра 2:66.
46. Околу 8.5 килограми.
47. Околу 170 килограми.
48. Околу 1330 килограми.
49. Околу 170 килограми.
50. Околу 1250 килограми.
51. Евр. сифер, (доаѓа од Евр. сефер, што значи книга) вообичаено се преведува со книжник, а значи човек што ја знае и умее да ја толкува книгата на Законот, Тората, првите пет книги од Библијата.
52. Тора, првите пет книги од Библијата.
53. Поточно амен, што значи така нека биде.
54. Или преведуваа. Законот, односно Тората е напишана на Еврејски јазик, а веќе во тоа време тој јазик бил излезен од секојдневна употреба и се зборувало на арамејски. Луѓето не го разбирале и било потребно да се објаснува, односно да се преведува.
55. Или преведени.
56. Куќите на Блискиот исток и тогаш, а и сега, најчесто имат рамни покриви.
57. Букв. си создаде име.
58. Букв. си кренал рака.
59. Букв. ги направија тврди, крути своите вратови.
60. Кај еден Евр. ракопис и во Септуагинтата стои: ја презедоа земјата Сихон, земјата на царот Хешбон и земјата на Ог, царот на Башан.
61. Букв. зад грб го ставија.
62. Околу 4 грама.
63. Евр. Дарјавеш.
64. Не само обично чистење, туку и обредно очистување.
65. За Евреите и за некои други народи на Блискиот Исток, денот започнува со заоѓањето на сонцето. Така Саботата започнува со заоѓањето на сонцето во петок навечер и трае сѐ до заоѓањето на сонцето во сабота навечер.
66. Букв. ќе ставам рака на вас.