Небиднина/ Последна молитва на моето тело

Од Wikisource
„Последна молитва на моето тело“

од Ацо Шопов


Црн е твојот ветар, а ноќта бела
и секој дамар напнат од зрелина.
Застани како меч во овој дрворед од тела
пред да се срушиш заслепено со белина.
Но и тогаш играта ќе продолжи пак
со иста таинственост и иста чедност.
И тие треви што ќе те покријат со мрак
ќе изгорат во пожарот на твојата жедност.


Видете исто така[уреди]