Небиднина/ Петта молитва на моето тело
| „Петта молитва на моето тело“ од Ацо Шопов |
- Зар ќе го изодиш ова тело, овие шеметни височини
- ветре на тишината, пеперуго на сонот недоболина.
- Каде потаму во мене? Застани, неуморо, почини
- на овој камен каракамен, на оваа голина.
- Зар ќе испливаш од ова тело, од овој темен вител
- танчарко на сите подземни, сите нескротени води.
- Ти си само овде како прастар жител
- и играш врз ова тело гневно што те роди.
- Заробени сме сега во игра, во круг,
- и носени од тмурна и нестварна плима
- цел живот патуваме од еден до друг
- и секој го крие она што го има.