Македонски дијалектни текстови/Пејзаново

Од Wikisource
Стратин-оџа

од М. Вукчевиќ (собирач)
Народна приказна од с. Пејзаново, Солунско


И́маше, дно́ кади́jа да-му-доjде́ Стратин-о́џа[1]. Му-риче́ кади́jа на-Стратин-о́џа: „Да-и́диш, Стратин-о́џа, до́ма-ми да-ми-прика́живаш“. То́ва му-ве́ли Стратин-о́џа на-кади́jа: „Пу́шти-ми мắската да-това́рам тифте́рjите-ми“. Кади́jа му-пушти́ мắската да-това́ри тифте́рjите-му. О́н, ка́к си-jе-зе́л мắската, хо́ди и jе-прода́ва (мắската от-кади́jа)! Чека́ кади́jа ’дно́ де́н, двắ, три́, да-хо́ди. Стратин-о́џа да-чи́нат ла́ф — не́ма ни́шчио! То́ва кади́jа пушти́ да-му-ви́кнат Стратин-о́џа. Ка́к ти́даха̣ да-трупна́ха на-по́ртата, Стратин-о́џа се-пра́ви мо́ма: „Ко́j тро́па на-по́ртата?“ — „Kắдe та́тко-ти?“ — „Та́тко-ми нe-i̭ де́ва, ти́ди да-бе́ре от-тắрн са́ме да-сắjе да-зди́кнат да-се-нара́стат да-ќе-вắрват кираjџи́ји со-баба́ки да ќе-се-за́качуват баба́ките по-тắрн’ите да-ќе-гу-бе́ре та́тко-ми да-ке-гу-прода́де, да-му-пла́ти мắската на-кади́ја“.

Стратин-о́џа и́маше смо́кви, ќи-рече на-же́ната-му: „Jа́c ќе-хо́дам на-ца́рот смо́кви бакши́ш да-му-да́вам; ти́ кла́ди на-една́ та̣пси́jа смо́кви, да-хо́дам на-ца́рот“. Хо́ди Стратин-о́џа, хо́ди по-пắтот, сто́јне, jа́ди, дна́ смо́ква. Стана́ло пе́т смокви. Ка́то му-хи-видắ ца́рот, му-риче́: „У́-у! Пет смо́кви ми-донсе́ш?! Ско́ро на-во́нка, не́ќу да-те-гле́ам на-о́чите-ми!“ — „Ка́ то не́ќеш на-о́чите да-ме-гле́даш, гле́даj-ме на-гắзот“.

Белешки[уреди]

  1. Името Стратин-оџа е варијанта на Насредин Оџа.


Извор[уреди]