Константин Миладинов/ Шупељка

„Шупељка“ од Константин Миладинов

Ушче ко си беф малечек,

От клас си писка напраиф.

Со неја свиреф, подскаквеф,

И по зелени ледини

Си трчах по преперуги.

Достигне други години;

Да свира мило ми беше.

Радосен свирка напраиф

И со моите другари

Играф со срце весело,

Трчаф по поле широко,

Шетаф по гори високи

И низ езера поминаф.

Сега се други времина;

Ја сега нејќу да трча,

Не ми е мило да шета,

Ни сака игри другарски.

Сега шчо ми је најмило,

Дружба да има шупељка,

Да најда место високо,

Под ладна сенка дâбоа:

Пред мене поле широко,

Под ноѕе рече да течит,

Над глаа ветар да шумит;

И ја на дâбот навален

Да свира со шупељката

Как ќе ме учит срцево.

Наводи

• Песни, Константин Миладинов, Мисла, Македонска книга, Култура, Наша Книга, Скопје, 1986.

Сите дела од овој автор се во јавна сопственост во целиот свет бидејќи авторот е починат пред повеќе од 100 години.