Константин Миладинов/ Т’га за југ

Од Wikisource
Прејди на прегледникот Прејди на пребарувањето
„Т’га за југ“

од Константин Миладинов
Тага за југ


Орелски крилја как да си метнех
и в наши стâрни да си прелетнех!
На наши места ја да си идам,
да видам Стамбол, Кукуш да видам,
Да видам дали сâнце и тамо
матно угревјат, како и вамо.
Ако как овде сâнцето ме стретит,
ако пак мрачно сâнцето светит:
На пâт далечни ја ке се стегнам,
и в други стâрни ке си побегнам,
каде сâнцето светло угревјат,
каде небото ѕвезди посевјат.
Овде је мрачно и мрак м' обвива
и темна мâгла земја покрива:
мразој и снегој, и пепелници,
силни ветришта и вијулици,
Околу мâгли и мразој земни,
а в’гради студој, и мисли темни.
Не, ја не можам овде да седам!
Не, ја не можам мразој да гледам!
Дајте ми крилја ја да си метнам
и в наши стâрни да си прелетнам:
на наши места ја да си идам,
да видам Охрид, Струга да видам.
Тамо зората греит душата
и сâнце светло зајдвит в гората.
Тамо дарбите природна сила
со сâта раскош ги растурила:
Бистро езеро, гледаш, белеит
или од ветар синотемнеит:
поле погледниш, или планина
-сегде Божева је хубавина.
Тамо по срце в кавал да свирам,
сâнце да зајдвит, ја да умирам!

Наводи

  • Песни, Константин Миладинов, Мисла, Македонска книга, Култура, Наша Книга, Скопје, 1986.


Сите дела од овој автор се во јавна сопственост во целиот свет бидејќи авторот е починат пред повеќе од 100 години.