Едгар Алан По/ Сон

„Сон“ од Едгар Алан По

Во сништа ноќни мечтаев
за радост мината, и сонив
сон полн со живот, блесок ѕвонлив,
па останав со бол и гнев.

Ах! Зошто не е сон сред ден
и зошто тажиш срце мое
за оној погледот чиј што е
кон дните прежни завтен?

Тој свештен сон, тој свештен сон
низ светот дури злоста броди,
ме охрабри ко зрак што води
дух осамен од мракот вон.

Па, сепак тој сјај, бол и блен,
оддалеку се тресе, трепне,
за да е чиста и да крепне
Вистината ко ѕвезден ден.

Поврзано

• Едгар Алан По

Сите дела од овој автор се во јавна сопственост во целиот свет бидејќи авторот е починат пред повеќе од 70 години.