Во нашите раце железо се топи во градите срце челично бие од одот земјата се стресува како да сме ветар или бура ние. А токму на широките плоштади не чека таа со својот шум впивајќи љубов во нашите гради и нова верба во нашиот ум. Нека не прегрнат копнежите големи стапуваме со младешки жар наместо со свеќи, со пушки бојни окитен ќе биде нашиот олтар. Во нашите раце железо се топи во градите срце челично бие со пушки, со рала и со раце голи ќе ја урнеме бедата ние.
