Јунаку храбар! Јунаку смел!
Гората веќе е в пролетни пелени.
Уште ли патот не си го зел
Накај рудините планински, зелени?
Кадешто животот ти поминал,
Кадешто крвта арамиска ти зборнала,
Кадешто си ајдукувал од мал
Со сè дружината верна и зговорна.
Дали ти служна очаен глас
Како надојдува од татковината!,
Уште ли ќе нè гнетат нас
Ропството тиранско и темнината?
Не паѓај в очај, јунаку драг!
Напред со знамето алово, вжарено;
Веј го пред очи на клетиот враг,
Сегде кај мракот азиски царува.
Земи му мерка! Урни го сет!
Нека се затре, нека се дотолче,
Бедејќи не се трпи тој гнет -
Народот треба радост да дочека!
