Јона (вики-превод)

Овадија

Јона Библија (вики-превод) од н.п.

Миха

Глава 1

¹Ваква порака дојде ГОСПОД за Јона^[1], син на Амиттај: ²<Стани, оди во Нинева^[2], град многу голем и проповедај против неа, оти порасна злото нејзино пред Мене.“ ³Но Јона стана да бега од ГОСПОД и се упати кон Тарсис^[3]. Слезе до Јафа^[4] и најде брод кој се упатуваше кон Тарсис, па плати возарина и се качи да плови со него за Тарсис, бегајќи од ГОСПОД. ⁴Тогаш ГОСПОД испрати силен ветер по морето и дигна голема бура, па постоеше опасност бродот да се скрши. ⁵Се исплашија морнарите и повика секој кон своите богови. Ги исфрлија в море товарите што беа во бродот за да го олеснат. Но Јона се симна на дното од бродот, легна и цврсто заспа. ⁶Отиде кај него заповедникот на морнарите и му рече: <Како можеш да спиеш? Стани, викај кон твојот Бог! Можеби ќе нѐ забележи, па нема да изгинеме.“ ⁷Тогаш си рекоа еден на друг: <Дојдете да фрламе жрепка и да откриеме заради кого оваа тешка несреќа падна врз нас!“ Фрлија жрепка и падна жрепката на Јона. ⁸Тогаш го прашаа: <Кажи ни сега ти, заради кого оваа несреќа падна на нас, со што се бавиш, од каде доаѓаш, од која земја си и од кој народ?“ ⁹А тој им одговори: <Јас сум Евреин^[5] и Му се поклонувам на ГОСПОД, Бог на небесата, Кој ги создаде морето и копното.“ ¹⁰Се уплашија луѓето, силен страв ги фати, па го прашаа: <Што си сторил?“ Знаеја дека бега од ГОСПОД, оти тој им беше кажал. ¹¹Потоа го прашаа: <Што да правиме со тебе за морето да се смири?“, затоа што морето продолжуваше да беснее. ¹²А тој им одговори: <Земете ме и фрлете ме в море и тоа ќе се смири. Знам јас дека заради мене оваа голема бура се крена на вас.“ ¹³Наместо тоа луѓето почнаа да веслаат, за да се вратат на копно, но не можеа, затоа што морето продолжуваше да беснееше против нив. ¹⁴Тогаш повикаа кон ГОСПОД и рекоа: <О, ГОСПОДИ! Те молиме, не оставај нѐ да умреме заради животот на овој човек и не сметај нѐ за виновни за смртта негова, оти Ти ГОСПОДИ, како што сакаше, така и направи.“ ¹⁵Тогаш го зедоа Јона, го фрлија в море и тоа се смири, престана да беснее. ¹⁶Се уплашија луѓето, силен страв ги фати од ГОСПОД, Му принесоа жртва на ГОСПОД и Му дадоа завети.

Глава 2

Молитвата на Јона.

¹Но доведе ГОСПОД голема риба за да го проголта Јона и тој помина во неа три дена и три ноќи. ²Му се помоли Јона на ГОСПОД, својот Бог, од внатрешноста на рибата ³и рече: <Во мојата мака повикав кон ГОСПОД и Тој ми одговори. Од длабочината на гробот^[6] повикав за помош и Ти го слушна мојот глас. ⁴Ме фрли во бездната, во срцето на морињата. Морските струи во вртлог се свија околу мене. Сите силни бранови и далгите Твои над мене се заклопија. ⁵Си велев, протеран сум од пред очите Твои, а сепак јас сѐ уште ќе гледам кон Твојот свет храм. ⁶Ме прекрија водите до грлото, бездната ме опколи, се обмотаа морски треви околу главата моја. ⁷До корените на планините потонав. Земјата засекогаш ги затвори решетките свои над мене. Но Ти ме избави од јамата жив, О ГОСПОДИ, Боже мој. ⁸Кога животот мој гаснеше во мене, на ГОСПОД се сетив и се крена молитвата моја кон Тебе, кон Твојот свет храм. ⁹Оние кои се крепат на безвредни идоли ја отстрануваат од себе милоста. ¹⁰Но јас, со песна благодарствена ќе Ти принесам жртва, она за што сум Ти дал завет, целосно ќе го исполнам. Спасението доаѓа од ГОСПОД.“ ¹¹Па ѝ заповеда ГОСПОД на рибата и таа го поврати Јона на копно.

Глава 3

Јона заминува за Нинева.

¹Тогаш по вторпат дојде збор од ГОСПОД за Јона: ²<Стани, оди за Нинева, град многу голем, и разгласи ја пораката што ти ја давам!“ ³Стана Јона и отиде за Нинева, како што му рече ГОСПОД. А Нинева беше град важен за Бог. За да се преоди потребни беа три дена одење. ⁴Влезе Јона во градот на еден ден одење, па проповедаше и зборуваше: <Уште четириесет дена и Нинева ќе падне!“ ⁵Поверуваа Ниневјаните во Бог и прогласија пост. Облекоа вреќишта од најголемиот до најмалиот. ⁶Кога вестите стигнаа до царот на Нинева, стана тој од својот престол, ја соблече царската наметка, се покри со вреќиште и седна во пепелта. ⁷Тогаш издаде проглас во Нинева: <Со указ на царот и неговите благородници: >Ниту на луѓето, ниту на ѕверовите, ниту на стадата стока да не им се дозволи да вкусат било што, да не им се дозволи да јадат ниту да пијат вода! ⁸Туку со вреќишта да се покријат и луѓето и ѕверовите, и веднаш да повикаат кон Бог! Нека се откаже секој од неговиот лош пат и од насилството кое му е во рацете! ⁹Кој знае, може ќе попушти, ќе се сожали Бог и ќе се откаже од Неговиот огнен гнев, па нема да изгинеме?'“ ¹⁰Кога ги виде Бог нивните дела, како секој се откажаа од својот лош пат, се сожали Бог во врска со уништувањето со кое им се беше заканил и не го изврши.

Глава 4

Јона се лути затоа што ГОСПОД се смилува над Нинева.

¹На Јона му стана многу криво и силно се налути. ²Му се помоли на ГОСПОД и рече: <О ГОСПОДИ, нели испадна така како што кажував уште кога бев дома! Затоа и брзав да побегнам за Тарсис. Знаев дека си Ти Бог добар и милостив, спор на гнев и преполн со љубов, Кој се откажува од испраќање несреќи. ³Сега ГОСПОДИ, земи ми го животот, оти помила ми е смртта од животот.“ ⁴Но ГОСПОД одговори: <Имаш ли право да се лутиш?“ ⁵Излезе Јона од градот и седна источно од него. Си направи колиба и седна под неа во сенка, за да види што ќе се случи со градот. ⁶Тогаш ГОСПОД Бог направи да порасне лоза^[7] над Јона и да ѝ прави сенка на неговата глава, за да му ја олесни неудобноста, а Јона многу се зарадува поради лозата. ⁷Но идниот ден в зори, направи Бог црв да ја прегризе лозата и таа овена. ⁸Кога изгреа сонцето, направи Бог да дувне врел источен ветер и сонцето го опече Јона по главата. Тој малакса и посака да умре па рече: <Подобро да умрам отколу да живеам!“ ⁹Но Бог му рече на Јона: <Право ли е да се лутиш заради лозата?“, а тој рече: <Право е, лут сум до смрт!“ ¹⁰Но ГОСПОД рече: <Ти зажали за лозата, иако ниту си ја негувал, ниту си направил да порасне. Преку ноќ израсна, преку ноќ и умре. ¹¹А Јас, зарем не треба да се грижам за Нинева, град многу голем, во кого има повеќе од сто и дваесет илјади луѓе кои не разликуваат десна рака од лева, и многу стока?“

Белешки

1. Јона значи гулаб.
2. Поточно Ниневе, изградена од Нимрод (1 Мој 10:11-12) и секаде нарекувана голем град. Сенахериб во 700 г. пр. Хр. ја направил главен град на Асирија и таа останала главен град сѐ до 612 г. пр. Хр. Нинева е околу 800 километри оддалечена од Гат Хефер, родниот град на Јона. Гревовите на Нинева се опишани книгата на Наум (На 1:11, 2:12-13, 3:1,19, 3:4, 3:16).
3. Хебр. Таршиш, веројатно Тартесус, град во југозападна Шпанија, Феникијска рударска колонија близу до Гиблартар, сосема на спротивната страна од Нинева.
4. Хебр. Јафо.
5. Хебр. Иври.
6. Хебр. шеол значи гроб, пекол, подземен свет.
7. Некој вид бршлен со широки лисја.