Константин Миладинов/ Не - непијам

„Не - непијам“ од Константин Миладинов

Ми велет онје пијан сум;

А ја си не знам какво е

Тва пусто, шкуро пијанство!

Ја друго нешчо не сториф -

Сâде си зедоф крај мене

Сафа со винце тиквешко

И си се малку нацицах.

Ми велет сâнки ноѕеве-

Ко д` ода ми се валеет.

Земја се тресит, вервите,

За тва ноѕе валеет.

И ак` си чукна главата

На ѕиздои и на камења,

И ак` се цумки на чело,

От такви мали работи

Али требит да се плашиме?

У! пијаница, падинат!

Ми велет и се смеет.

Ко да им нешчо напраиф!

Шчо имат, ако падина?

Пак како јунак си станва.

Немојте усти погани,

Тук-така не клевете ме!

И пак ви верно пофтора:

Ја сосем не зна името

От тоја пусто пијанство. -

Ич не сум ја пијаница!

Наводи

• Песни, Константин Миладинов, Мисла, Македонска книга, Култура, Наша Книга, Скопје, 1986.

Сите дела од овој автор се во јавна сопственост во целиот свет бидејќи авторот е починат пред повеќе од 100 години.