Слеј се со тишината/ Облак

„Облак“ од Ацо Шопов

Патник што нема ни пат ни цел

и со ветровите спие.

Од жед мy напукнал образот бел,

оган во очите крие.

Туѓ на секаков земен лик,

туѓ и на страстите свои.

Сам, како некој нестварен лик

меѓу луѓето и сонцето стои.

Поврзано

• Слеј се со тишината