Песни/ Враќање

„Песни“, 1953 година од Блаже Конески

Се поврати човек во родниот град,

По многу време и мака.

Што оставил еднаш тој не најде пак,

Тој не најде ништо да мрази и сака.

И прошета дента по сокаци сам

Со надеж за веселба бујна.

И прошета дента, а штом падна мрак,

Тој застана мрачен крај реката струјна.

А пееше долу брзотечен бран

За нешто што неврат го гони,

И човекот сети во душата жал,

Му дојде да вика и солзи да рони.