Рајко Жинзифов/ Таен глас
| „Таен глас“ од Рајко Жинзифов |
Ти си трошкојад, ти чуждо пиеш,
Ти чуждо јадиш, на чуждо спиеш,
Ти с чужда вода лице си миеш,
Под чужди дрехи голота криеш.
И чужда ет риза ти на знага,
Одгорна дреха и панталони,
И стаја чужда ако е и влага,
И чужди сет на нозе ти скорни.
На вечер легаш, на утро вставаш,
Ти сја покриваш, ил сја обличаш,
Едно ти зимаш, друго пставаш,
Все чуждо, а твое не излизат.
Так велит час по час
На совеста му таен глас.
Ти ли си крив, баштина ли крива,
Звезда ли, ил погрешка народна,
Ил сâдба ти клета и дива,
Че немаш ти храна домородна?
Ни мајци радост, ни себе радост,
В најхарна доба в млада година,
Как цвете полско прва то младост
Мало по мало венит и гинит...
Твоја пословица казват право:
„Зâби кршит чуждиат хлеб“ -
А друга казват оште на право:
„Очи хваштат чуждиат хлеб“.
Так велит час по час
На совеста му таен глас.
Село С.
Видете исто така
Наводи
- Одбрани твроби, Рајко Жинзифов, стр. 71, Мисла, Македонска книга, Култура, Наша Книга, Скопје, 1986.