Рајко Жинзифов/ До б’лгарската мајка
| „До бâлгарската мајка“ од Рајко Жинзифов |
Мајко злочеста, ти мајко страдалница,
Мâтни са сâлзи ти, как и Брегалница,
Мâтни са студени вâлни.
Рониш ти сâлзи, а срце разпарјаш ми:
Питам напраздно ја - не отговарјаш ми -
Сладки л’ са мајче они?
Што си застанала, мајко, над сина си?
Што си наведнала очи и клепки си?
Гледаш и мрачно ти так?
Поглед на него си хврлила жалостен,
Ден ли за тебе тој скрбен нерадостен,
П’лен сос тâга и с мрак?
Штеш ли да бâдеш ти нам утешение?
Пеј му ти песња за вечно трпение,
Пеј му ти, мајко, му пеј!
Пеј и за негово вечно страдание,
Пеј му да нема в душа си роптание,
Пеј ти и сâлзи не леј!
Оште за кротко му пеј послушание,
Станал като јагне и тој на заклание
Кроток и мирен, готов.
И за душевно му пеј онемение,
И за телесно ми пеј ослепение,
Само не пеј за љубов!
Видете исто така
Наводи
- Одбрани твроби, Рајко Жинзифов, стр. 98, Мисла, Македонска книга, Култура, Наша Книга, Скопје, 1986.