Зборник на Миладиновци/ Митре Буљук-баши

Митре Буљук-баши

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис

А бре Митре, чауш Митре,
Чауш Митре буљук баши!
Пие, јаде чауш Митре
В Лагадинско рамно поле,
По бегличката кориа,
Там дек пие, дека једе,
Добар аинк дека чине,
Долета му бела книга
Бела книга, црно писмо,
От Солунски силен паша,
И от Воденски Војвода.
И от Јенички кадиа;
„Што чине Митре да чине,
Да развие црвен барјак,
Црвен барјак арамиски,
Да собере се дружина,
Се дружина свој момчина,
Да си појде в честа гора,
Да си гоне харамии,
Харамии низ гората,
Кесеџии по полето.”
Ка испее таа книга,
Нито стое, нито гледа,
Та си разви црвен барјак,
Та си собра се дружина,
Се дружина момчетата,
Та си појде в честа гора,
В чесга гора в Стари Кожов,
Там настанал харамиа,
Стар Балабан, етар хајдутин,
Со се сина му Јанкула;
Син му ходе с триста души,
Тулеештем се по зат шумка,
По зот шумка, по зот дренка,
Дочу свират карадузен;
Ми си свири стар Балабан,
Син Јанкула танец воде,
Танец со триста хајдути.
Та ги зеде на пусиа;
Кога тргна тенка пушка
Си га удри стар Балабан,
В десна р'ка, в клето срце,
Свиреештем карадузен,
Други удри син Јанкула,
Што водеше дробно хоро;
Та ги фати друѕи живи,
Та ги носит в град Солуна,
Да му играт дробно хоро
На силнего в Солун паша,
Дробно хоро во синџирот,