Page:Бели мугри-Кочо Рацин.pdf/22

Од Wikisource
Оваа страница е прегледана, но треба да биде потврдена.

Утрото над нас

От далечините модри се веат
на слнцето златните далги,
от далечините модри се леат
на утринта росните влаги.

По длги, меки ширини рамни
магла се танка крева
и по селата мали — заспали
шумоли скришно врева.

Шумоли — в срце тага налева
за црноземните робја,
шумоли скришно за мртви поља
за села и градови — гробја.

Ех, тиа длги ширини рамни!
Ех, таја мака пуста!
Мртви и темни сурови гламњи
скршена гранка маслинка!

По тиа пот се човечка дими
и снага крвава цвили,
по тиа радост никога нема
а слнце радосно има!

Но тиа росни утрини пресни
копнат во гради и тлеат.
Копнат и како бура пеат
и како огин палат.

— 20 —