Песна за Цветан Димов

Во скопските бездани мачилишта

лежи Цветан, збор не прозборува;

трештат камџијите,

пукат му жилите,

но очите му горат и режат.

Пет дена грозните мачители

коски кршат и живот му цедат.

Малчете, малчете,

потифко зборвете –

ЦВЕТАН ДИМОВ умире во маки!

За гозба се спремајат џелатите:

крф ќе пијат на нашиот Цветан...

Беснеј музиката...

Беснеј камџијата...

Македонец умире за народ!

„ОДМАЗДА, ДРУГАРИ, САКАМ ОД ВАС,

КРФТА МОЈА НЕК' СКАПО СЕ ПЛАТИ!“

Малчете, малчете,

потифко зборвете,

Цветан Димов умире во маки...

Извор