Зборник на Миладиновци/ 663 песна

663 песна

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис.

Зажени сја Стефан харен јунак,
Та заиска дели Магдалена,
Магдалена плаче, та го не ште;
„Не шта, мамо, Стефан харен јунак,
Че е Стефан јунак пот јунаци,
А азе сам мома нат момите.”
А мајка и тихом отговарја:
„Калинко ле, дели Магдалено!
Мари земи Стефан харен јунак,
Та ако е јунак пот јунаци.
Ја погледни низ равното поле,
Та да видиш Стефану свадбата.
Калпаци им като на делие,
Копето им като на спахие.”
Ка ги видја дели Магдалена,
Та сја стори премлада умрјала.
Ка ја виде Стефан харен јунак,
На деверје тихом отговарја:
,,Еј девере, еј пере жераве,
Еј идете на Стара планина,
И донесте сњагове, ледове,
Да ги турим на клетото срдце,
Ако б'де премлада умрјала,
Не ште трепна ни с р'ка, ни с нога;
Ако ли е сама учинила,
Тја ште трепна, ј а с рака, ја с нога.”
Донесоха сњаглве, ледове,
Туриха и на клетото срдце,
Тја не трепна ни с р'ка, ни с нога.
На девере тихом отговарја:
„Еј девере, еј, пере жерави!
Ја идете во врла грамада,
Донесете замја осојница,
Да и турам на клетото срдце,
Ако б'де прјамлада умрјала,
Не ште трепне ни с р'ка, ни с нога.”
Отидоха во врла грамада,
Донесоха замја осојница,
Туриха и на клетато срдце,
Тја не трепна ни с рака, ни с нога.
Па прист'пил Стефан харен јунак,
Целавал ја между двете очи;
Та трепнала и с р'ка и с нога,
Станала е дели Магдалена,
Та посрештна Стефану свадбата.