Зборник на Миладиновци/ 188 песна

188 песна

од Браќа Миладиновци

на современ македонски правопис

Војник јунак мома сака,
Мома сака, мома брка,
Мома не го аресува,
Ареса го Граждоменка
Граждоменка вражка керка,
Пушти стројници за неја,
Стројници се назад врнаха,
Не га дават нејна мајко,
Неј ни теј ко, неј ни братј е.
Чудо стое војник јунак
Чудо стое, да се чуде,
Как да чине, што да чине.
Направи шарена чешма,
Дур шарена, дур писана,
Водата как лед студена,
Свет се бере, чешма гледе,
Чешма гледе, вода лие,
Граждоменка не ја пуштат,
Нејни тејко, нејна мајка,
Нејна мајко, нејна братје.
Та и вељат и говорат:
„Седи, сестро, ним си ходи,
Теб те л'жи војник јунак,
Тебе л'жк ке т' изл'же.”
Чудо стое војник јунак,
Чудо стое, та се чуди,
Как да чине, что да чине
Аа изла`же Граждоменка
зафати црква сред село
Га направи, га испиша
Светците дури зборуват
Свет се бере, да ја гледа,
Та и малко, и големо,
Та и Турци и кауре;
Граждоменка не ја пуштат
Нејна мајко и два братја;
Они вељат и говорат:
„Седи, сесгро, нем си ходи,
Тебе л'жи војник јунак,
Сака тебе да т' изл'же.”
Чудо стое војник јунак,
Как да чине, што да праве,
Как д' изл'же Граждоменка.
Тогѕј веле на сестри му:
„Варај сестри, мила сестри!
Ке се чинам жив мртовец,
Покриете ме с тенко платно,
Наредите дребни китки,
Па викните, пропеите,
Нел к' изл'жам Граждоменка
Па си легнал војник јунак,
Па легна војник се спростре,
Се чини жив мртовец.
Го покриха .с тенко платно,
Наредиха дробно цвеке,
Си викнаха да си плачат.
Расчуха малко големо,
Сите одат да го гледат.
Тогај веле Граждоменко:
„Варај мале, мила мале!
Да си појдам, да си видам,
Војник јунак моного троши
Много троши тој за мене,
Две задужбини направи.”
Тогај веле нејна мајка:
,,Моја керко Граждоменко!
Направи зелена китка,
Оту да му ја закачиш
Да закачиш, да го видиш.”
Граждоменко ја послуша.
Се промени, се накити,
Направи зелена китка,
Ја накити, ја шикоса,
Та си појде в војник јунак.
Се наведе китка да закаче;
Ка ја виде војник јунак,
Р'ка пушти, ја закачи;
Се заљубиха, се венчаха,